Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 oktober 2025
Des morgens zagen wij onafzienbare kudden vee het eigendom van den generaal, die hier 47 vierkante leagues land had. Vroeger waren ongeveer 300 man rondom deze estancia geposteerd, die alle aanvallen der Indianen afsloegen. Wij trokken door La Guardia del Monte. Dit is een aardig uitgebouwd stadje met vele tuinen vol perzik- en kweepereboomen.
De vromen verheugden zich dus niet weinig, ze dankten God voor deze hulp en twijfelden niet, of, als eenmaal de toelisans verdwenen waren, de heilige ook de Guardia Civil zou verdelgen. Ze volgden dus Padre Dámaso verder met verdubbelde aandacht. De pater wond zich meer en meer op. Doch zijn toehoorders begonnen allengs te gapen, zelfs Capitán Tiago. Maria Clara luisterde niet.
Gisteren ochtend werd die geschiedenis met den kaaiman in 't dorp bekend. De muze van de guardia civil is net zoo kwiek als ze kwaadaardig is, en die veronderstelde dadelijk dat de 'loods' dezelfde moest wezen als de brutale rakker, die haar man in de modder gesmeten had, en die ook Pater Dámaso afgeranseld had.
Gaat u maar van dorp tot dorp, van huis tot huis, luistert u maar 's naar de zuchten van de gezinnen, en u zal u overtuigen, dat de kwalen die de guardia civil herstelt, gelijk, zoo niet minder erg zijn, dan die ze voortdurend veroorzaakt. Moeten we daaruit besluiten, dat al de dorpsmenschen misdadigers zijn? Waartoe ze dan tegen de anderen te verdedigen? Waarom ze dan niet allemaal uitgeroeid?"
Een man die kort geleden uit Afrika teruggekeerd was, deelde mij dit mede, en verzekerde mij, dat hij don Alvares de Mello uitstekend gekend had. Hij had met hem in het Portugeesche leger gediend en hem zien vallen in den strijd. Dit verergerde slechts mijne droefheid en deed mij besluiten nimmer weder te huwen. In dien tijd kwam don Ambrosio Mesio Carillo, markies Guardia, in Valladolid.
Hij wierp een blik op den tuin, en bij 't licht der maan zag hij twee guardia civiles, die met een helper kwamen: de bajonetten en de helmen glinsterden in de duisternis. Toen vatte hij een besluit: hij stapelde kleeren en papieren midden in 't vertrek op, goot daar een petroleum-lamp op leeg, en stak alles aan.
De "loslaters" brengen twee hanen naar het strijdperk, de eene wit, de andere rood, reeds gewapend maar de mesjes zitten nog in de schede. Men hoort uitroepen "op de witte!" "op de witte!", een enkele stem roept "op de roode!" De witte was de "beroepene," de roode de "verlatene", dat wil zeggen de verworpeling en de lieveling. Onder de menigte loopen guardia civiles rond.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek