gekscheerend

Bijgewerkt: 16 juni 2025

"Nichte Begijntje nie vergete zille!" riep Alfons' moeder hem nog eens vol bezorgdheid na. "Meugen La en ik euk mee noar nichte Begijntje?" keerde Vaprijsken zich gekscheerend om. Het oude vrouwtje pruttelde nog iets dat ze niet begrepen, en weg waren zij met hun vieren, haastig stappend naar het station, bang dat ze te laat zouden komen.

Cyriël Buysse - Het leven van Rozeke van Dalen, deel 1

Onze thee is niet al te best, moet ik zeggen." Daar de pater-hotelier glimlachte, lachte Johan Doxa mee. Hij lachte gedwongen, al peinzende: "dat is een geestige keukenbroeder, die aardige namen aan zijn pompwater geeft." "Ik zal koffie gebruiken, en hesp of zoo...." zei hij gekscheerend.

Herman Teirlinck - Johan Doxa: Vier herinneringen aan een Brabantschen Gothieker

Harris had dit geheele tooneel gezien. Met de lippen een weinig op elkaar gedrukt, trad hij op den leerling toe. "Wat vraag je toch aan Dingo?" "O! dat beteekent niet veel, mijnheer Harris," antwoordde de oude Tom gekscheerend. "We vragen hem naar den scheepsmakker dien we verloren hebben!" "Ah!" zei de Amerikaan, "naar dien Portugees, den scheepskok, van wien je me al verteld hebt?"

Jules Verne - Een Kapitein van Vijftien Jaar : De Walvischjagers