United States or Bhutan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Na iedren bijtenden lichtzwaai speelden de roode verstel-vlammetjes weer, kraakte het beukend gedreun van den slag, overbulkend het warrlend gegrom der machines.
De wind ging liggen, de regen hield op, en het wolkgevaarte, gedekt door een regenboog, schitterend in zijn prismatiese kleurepracht, zakte statig af naar het Noord-Oosten, uit de verte zijn dof gedreun als ten afscheidsgroet doende horen.
Het ronken hunner schroeven klonk nu, heel nabij, als het gedreun van orgels. De Schelde, waarvan de wit-glimmende wenteling door de wester- galmgaten te zien was, lag leeg van schepen, verlaten en naargeestig als een gevloekte stroom.
Nu! daaraan lieten zij het zich dan ook heden niet ontbreken, daar was een gedreun of er krijgertje werd gespeeld rondom de banken, ten laatste lieten zich een paar gesmoorde gillen uit meisjeskeelen hooren, waarvan het moeielijk was te beslissen of ze uit werkelijk leed dan wel uit schalke bangmakerij werden geslaakt.
Het werd zonder einde, een blauw-barstend geulen van licht, sidderend-zwak soms als schijn van walmende toortsen, weder hoog-laaiend met sissend gebrand en de slagen rommelden na, zwellend tot mookrend gedreun van rollende, buldrende wagens.
't Gedruisch van 't water, 't gedreun en gestamp der onvermoeid, onophoudelijk doorwerkende machine merkte men nauwelijks meer, men raakt allengs aan die geluiden gewend. Alle aandacht was op tooneel en spelers gevestigd.
Maar hoe spoedig werd mijn blijdschap veranderd in ontzetting en schrik, toen ik enkele geweerschoten, sommige in de verte, hoorde vallen, opgevolgd door een oorverdovend krijgsgeschreeuw, vergezeld van een gedreun, gelijk aan het wegrollend geluid van de donder. Die geluiden waren niet te miskennen.
De klanken van de accoord-cither bereikten ongehinderd mijn oor, zelfs het ruischen van het water en het gedreun der machine schenen mij minder luid en krachtig dan gewoonlijk. Ik luisterde, evenals Kròmò, naar de zacht trillende tonen, die aan het instrument werden ontlokt. Nieuwsgierig keek ik even in de rookkamer.
Daarbij was de lucht vervuld van een dof gedreun, en onder de voeten was de grond niet vast en stevig. Ver achter mij zag ik in den vroegen morgen de verdwijnende kusten van het eiland Toetoeïla, waarop een amerikaansche stoomboot mij had afgezet en dat ik te middernacht met de kleine verbindingsboot Kawan had verlaten.
Het geschreeuw, gejammer en gesteun der vechtenden en gewonden vermengde zich met het gedreun der steenen die uit de catapulten vlogen, en den schellen toon der signalen die als noodkreten klonken. Vlak naast mij vielen twee krijgslieden door pijlen getroffen, op den grond. Het was ontzettend. Maar ik verloor niet den moed, zelfs niet toen een eskader onder Aruntis op onze vloot afkwam.
Woord Van De Dag