United States or Netherlands ? Vote for the TOP Country of the Week !


Bij 't opgaan der zon stoomt de trein langs de rivier de Thomson, die zich bij 't station Lytton met de Frasersrivier vereenigt. 't Is of er na den dag van gisteren al heel weinig te zeggen valt van de 250 kilometer, die mij nog resten, vóór ik de stille Zuidzee bereik.

De Frasersrivier gaat door voor den vischrijksten stroom der aarde. In den tijd van het kuitschieten komen de zalmen in dichte menigten stroomopwaarts, en hierover heeft men mij op de plaats zelve wonderen verteld. Toch waren we niet aan de oevers der Garonne, en mijn zegsman was een brave Franschman, die er reeds jaren woonde.

Iets verder wijst de gele kleur van het water erop, dat we de monding der Frasersrivier naderen. Kleine visschersschuiten kruisen in de open zee. Twee menschen kunnen, naar het schijnt 800 zalmen per dag vangen, van een gemiddeld gewicht van 5 kilogram.

Dat is toch niet waar; dit laatste gedeelte is ook zeer belangwekkend, maar uit vrees, den lezer te vermoeien, wil ik trachten, kort te zijn. Beneden Lytton gaat de spoorweg over de Frasersrivier, moet een serie tunnels door, en komt ten slotte op een hoogvlakte op aanmerkelijke hoogte boven den stroom, die tusschen twee rotsachtige ketenen is ingesloten, met steile, soms loodrechte hellingen.

Dat is de beroemde cannon van de Frasersrivier, die 37 kilometer lang is. Ik beken, blij te zijn geweest, toen we dat eind achter den rug hadden; want dikwijls lagen de rails zoo dicht aan den afgrond, dat ik niet zonder onrust was. En toch is aan de overzijde, op den anderen oever, de oude weg der goudzoekers nog wel anders gevaarlijk.