United States or Vatican City ? Vote for the TOP Country of the Week !
En nog den eigensten avond was de wind gaan liggen, kwam er over het land een zoete zoelte, en begonnen de perelaren bedwelmend te geuren. De hemel was zuiver lijk kristal, de sterren schenen klaar in de maagdelijke versche blauwte, en laag aan de lucht hong het eerste sikkeltje van de rijpende maan. Pallieter lag met Marieke nog door het venster hunner slaapkamer.
Jans, lekker as kip, reisde af en nog dien eigensten avond, terwijl Kobus op den weg voor den tuin Tutu en Zo, de glanszwarte schippertjes, de harte-lievelingetjes van mevrouw uitliet en Chris bij den gootsteen den vatenboel redderde, slingerde de reeks zotheden der familie zich tot in de sfeer van 't uitmiddelpuntig-uitbundige.
"Zoo heeft de Heere je weer veilig bij ons gebracht hè?" praatte de goedige vrouw voort. "Het is nu wel zoo'n afstand niet, maar je weet toch nooit wat er kan gebeuren! Een ongeluk ligt in een klein hoekje. Maar...." Jannetje kwam nu in de schemering, die men bij gebrek aan beter het volle licht moest noemen. "Maar... ben je... is dat?... zie ik wis of mis, heb je den eigensten hoed op?"
Den eigensten middag nog kwam de oude schoolmeester, met de opgerolde illustratie onder den arm, gewichtig op 't boerderijtje. Het was een kort, dik mannetje met frisch gezicht en grijze kortgeknipte haren, fiks en trotsch stappend, een gouden bril over zijn kleine, sluwe, tegen 't licht knippende, blauwe oogjes.
Op dien eigensten stond wist hij zijn doen uitzinnig; hij zocht naar tegenstand om zijne woede eene reden te geven, maar 't bleef allemaal stil en zijne woorden kregen een valschen klank door de herberg maar omdat 't spel begonnen was wilde hij voortdoen en dien kerel daar haatte hij en nu liever dan later, moest er een gevecht van komen.
Woord Van De Dag