Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 17 mei 2025


"Kom in mijn hut en vertel mij uw lotgevallen. Gij zijt nu geen schilder meer, gij zijt enkel soldaat," zegt Guy, de hand van den schilder krachtig drukkend en met iets als een traan in zijn oog, als hij Antony aankijkt. "Vertel gij eerst; wat weet gij van de vrouw die ik liefheb?" roept de schilder uit. "Veilig." "Goddank!" "Ga nu mee naar beneden, ik zal u alles vertellen."

Er was weinig of geen wind: de lucht begon, naarmate het verder op den dag werd, meer heet en drukkend te worden, en was met die soort van spakerige nevelachtigheid bezwaard, welke niet zelden het voorteeken is van een verandering in den dampkring.

"De genade van onzen God en Zaligmaker zij met u en uw huis, lieve zuster!" sprak dominee Buddingh, zijn gastvrouw hartelijk de hand drukkend. "Dank u, dominee, en de Heere geleide u en brenge u veilig in Bunschoten." "In Gods hand zijn we altijd en overal veilig," antwoordde hij en stapte in.

Jozef stond op, zijn handen aan de tafel, met zijn vingers zijn vingerdoekje tot een knoest drukkend, aarzelend zonder besluit. Drink 'es, zeî hij eindelijk. Nee, dat is 'et niet. Ik heb alleen maar rust noodig. Nee, mevrouw, maar, blijft u ... ik moest toch vroeg naar huis, zeide Emilie. Nee, nee, ik verzoek u te blijven, houd u mijn man nog een beetje gezelschap.

Oliver wist heel goed, dat hij in zijn eigen kamertje zat, dat zijn boeken vóór hem op tafel lagen, dat de geurige buitenlucht van buiten door de slingerplanten heen binnenstroomde. En toch sliep hij. Plotseling veranderde het tooneel, de lucht werd benauwd en drukkend en hij ontdekte met een gevoel van ontzetting, dat hij weer in het huis van den Jood was.

Je weet niet, hoe lief ik je vind, dat je me niet gedupeerd hebt! sprak ze, Cecile's hand drukkend, ontluikend in de wereldsche minzaamheid van heur gastvrouwschap. Zij stelde Cecile hier en daar voor: Cecile hoorde namen, waarvan de klank haar dadelijk weêr ontviel. Generaal, mag ik u verzoeken ... Mevrouw Van Even, hoorde zij mevrouw Hoze fluisteren.

"Dank u, we zijn beiden zeer wel," zeide ik, hem met warmte de hand drukkend. "En ik mag alzoo hopen," vervolgde hij, nadat hij in den schommelstoel was gaan zitten, "dat de beslommeringen van uw geneeskundige praktijk de belangstelling, die gij vroeger in onze kleine problemen steldet, niet geheel uitgedoofd hebben."

Het stortregende steeds. En zij bleven stil staren op die afzichtelijkheid, vóor hen op den grond roerloos uitbloedend, in een looden stilte binnen, met buiten het geklater van het water, eindeloos, eindeloos door. Eve had hem, knielend, even, sidderend van afkeer, aan het hart gevoeld, er aan geluisterd, haar hoofd drukkend tegen dien ademloozen romp, vlak onder de afzichtelijkheid, om te weten ... En zij was rillende opgestaan, was zachtjes aan achteruit gedeinsd, met haar oogen steeds op d

Toch gelukte het hem kalm te blijven en onder een drukkend stilzwijgen vervolgden de beiden hunne reis. Tegen den middag kwamen zij aan eene open plek in het bosch, waar een bloeiende haagdoorn groeide. Tusschen de bloesems hing een zwart schild en daarnaast wapperde een zwarte banier.

Daarbij moest zij haar verdriet voor de langzamerhand weer bijeenkomende schoolkinderen verbergen en het kruis opnemen van een langen, drukkend warmen achtermiddag in de school te zitten, zonder iemand te hebben, voor wien zij haar hart kon uitstorten.

Woord Van De Dag

vuistdreigend

Anderen Op Zoek