Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 mei 2025
En er was stellig op de wereld dan geen gelukkiger gezelschap dan het onze in de warme, behagelijke ruimte met het dampend heete eten en de barre sneeuwvlakte met de tintelende vorst om ons heen.
Eens bleef Wolfgang uit de gehoorzaal teneinde bij een koekenbakker in de buurt de flensjes, die juist op het lesuur dampend en geurend uit de pan kwamen, te gaan nuttigen. Het beviel hem zoo goed dat hij voor zulke flensjes in 't vervolg zijn aanspraken op wijsheid liet varen. Tegen 't einde van het eerste leerjaar trok hij zich volkomen ontnuchterd uit het academieleven terug.
Hij ging door het dampend licht maar zag het niet, zag slechts die groote vraag: moet ik of moet ik niet? En heel de wereld leek vol hem van die vraag. Zoo ging hij 'n beetje wanklend naar zijn huis, zijn ooren waren vol, zijn slapen zwollen, omdat die vraag, uit de wereld gehoord, hem 't hart trof en het bloed hem naar de slapen. En hij dacht: 'k moet het doen: het kan niet anders;
Hier woelen, diep onder het zeebed, beneên De zeilende schepen, de werkliên dooréén; En 't paard voor zijn kar, met bedaard overleg, Vindt, dampend van zweet, door dien Orkus zijn weg. Omhoog maar! omhoog maar! gij kostlijke vracht, Waar 't zonlicht u kust en vooruitgang u wacht!
Dank voor deze uitredding!" En weer rolden tranen, nu door vreugde opgestuwd, haar langs het gelaat. Met ongeduld ingewacht, kwam de berichtbrenger snel nader. De naaste koers door de vallei nemende, was hij in vijf minuten tijds bij de lagerpoort, en sprong van zijn dampend, met zweetschuim bedekt ros. Het was Koos Labuschagne.
Zijn ronde kop, zijn kroezelende haarbos, blond-goud onder het spelend daglicht, lag, alsof het rustte, onbewegelijk over het effen-glimmende schilderij. Als hij verpoosde voor een tijdje, ging hij tegen het bed leunen of strekte er zich lang uit, rookte, traag dampend, volgde met luie blikken de opgaande en uitwaaiende tabakwolken en snoof wellustig den sterken reuk ervan op. Hij dacht aan niets.
En smakelijk dampend verdween hij met zijn korte, kleine, vlugge pasjes in het donkerstille van het eenzaam veld. Geen mensch heeft ooit precies geweten waarom "den Binder" zich verdronken had. Hoe hij zich verdronken heeft, heb ik, door den jongen houtzager die 't zag gebeuren, hooren vertellen.
Na een poos van stijgen kwamen we op den kam en spoedig aan den kraterrand, 850 meter hoog, waar ik het ongeveer 800 meter wijde bekken kon overzien. Bijna loodrecht viel vóór mij de binnenrand van den krater naar beneden naar den kraterbodem, een ruwe oppervlakte van bruinzwarte lava, overal verbrokkeld, dampend en rookend onder witte en geelachtige wolken.
Een groote liefde voor de menschen, die hem liefderijk ontvingen, vervult hem. Hij gaat vermoeid slapen, 's Morgens vindt hij de koffie dampend op hem wachten, hij is al een kind van het huis geworden. Begrijpt hij niet aanstonds hun eenvoudig leven, vertelt hij hun niet de droomen van zijn verleden? Zoo leert hij de heide kennen, haar bewoners en haar wilde verlaten schoonheid.
"Dat spreekt vanzelf," bromde Dik. In een oogenblik had hij het beste paard uit den stal voor het rijtuig gespannen, en nu ging het in dolle vaart het erf af, naar de stad, die hij een uur later binnenreed. Hij hield voor het huis van dokter Marling stil, wierp een dekkleed over zijn dampend paard, dat hijgde van vermoeienis, en trok aan de schel.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek