Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 oktober 2025
"Ik geloof," zeide Daamke, die dit gansche tooneel met een vroolijk meesmuilen had aangezien, "dat hij uw paard en dat van uw vriend in den buidel draagt, die aan zijn gordel vast is: althans voor zooverre de lieve beestjes zijn keelgat niet reeds zijn doorgereden." "Beken!" zeide Reinout: "aan wien hebt gij mijn paarden verkocht?"
"Wat bruien ons Daamke en zijn pillen," zeide de Olderman, ongeduldig wordende; "ik heb u gelast, geen uitweidingen te maken. Gij waart dan te Stavoren."
"Wie heeft u, dubbele ezel," vroeg hij, "verlof gegeven, zulk een kast op uw nek mede te nemen, wanneer gij de eer hebt, mij te vergezellen? Wilt gij, dat men mij voor een kokeler aanzie?" "Laat uwe Edelheid niet toornig op mij zijn," antwoordde Daamke, terwijl hij, voor slagen beducht, geheel achter het onderwerp van het gesprek wegschool.
Op dit oogenblik sloeg hij den blik naar het strand: de golven hadden het buitenveld bedekt: de Hollandsche vaartuigen waren genaderd, en hun sloepen roeiden naar wal. "Daamke!" zeide hij met een vaste stem: "stijg te paard! neem dit blad en breng het aan den Heer van Aylva. Vloek over u, indien gij mijn laatsten wil niet voldoet."
"Wat doet gij daar, luiwammes?" vroeg deze: "en waarom helpt gij niet een handje? spoedig! Smijt mij die kast over de versperring heen op den kop der Hollanders. Ziet gij niet, dat hunne sloepen reeds naderen?" "Bij Sint-Julfus!" antwoordde Daamke: "ik dien Ridder Reinout, en, wanneer die niet vecht, zie ik niet waarom ik het doen zoude."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek