Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juni 2025
Dit wijst op grooter rijkdom bij de Friezen, wat eveneens blijkt uit het nationale costume dat bij het oorijzer hoort, althans, wat er thans bijgedragen wordt door dames die zich in nationale kleedij wenschen te steken. Deze doek en schort, zijn evenals de witte flodder-muts van dikwijls zeer kostbare, sierlijke en fijne kant. Daarover de zwarte muts.
Door de week worden de mouwen opgestroopt, zoodat de meisjes en vrouwen bloote armen hebben, 's zondags draagt men de mouwen lang. Dit costume, dat voor meisjes en vrouwen gelijk is, wordt niet door de kinderen gedragen. De meisjes, tot hun vijftiende jaar, dragen jurken met korte mouwen, die van boven zeer sterk geplooid zijn. Dit noemt men pijpmouwen.
In het nabije Huizen evenwel, dat geheel protestant is, dragen de Roomschen geen nationaal costume. De "kap" zit aldus in elkaar: Over het "gespleten haar" d.w.z. het haar dat met een scheiding in het midden is gekamd, komt de zwart zijden ondermuts. Dan worden de naalden achter de boeken gestoken en de spelden er ingezet. Bijzonder opmerkelijk is bij die dracht al het goud wat erbij hoort.
Het merkwaardige ligt meer in den drager dan in zijn costume, en, door het bijzondere uiterlijk den niet te omschrijven wereld-wijzen kop van den Zeeuwschen boer verkrijgt zijn heele verschijning iets zeer aparts, dat toch maar voor een zeer klein deel door het costume veroorzaakt wordt. Het Walcherensche is ongetwijfeld het meest natuurlijke en menschelijkste.
Ze is meestal van zijde, aan de kanten geboord met satijnlint. 's Winters en 's zomers is het costume hetzelfde. Het jak is aan den hals uitgesneden, zoodat de kroplap te zien komt, en de mouwen zijn wijd, met hooge poffen aan de schouders. Daarover gaat de overdoek, van zwarte of blauwe zijde, met bonte kleuren met franje, netjes geplooid, van voren en van achter vastgespeld in de taille.
Toen na de drooglegging van de Haarlemmermeer verschillende families uit alle deelen van Nederland zich daar kwamen vestigen, droegen zij de kleedij van hun geboortestreek. Thans zijn die zoo verscheidene costumes geheel verdwenen. In Haarlem en Amsterdam is het nationale costume geheel verdwenen.
Het Axelsche costume wordt in dit deel van Zeeuwsch-Vlaanderen slechts door de Protestanten gedragen; de Roomschen gaan in gewone burger-dracht, d.w.z. niet in nationaal costume. In het westelijk deel van Zeeuwsch-Vlaanderen, vindt men nog een merkwaardige rest van een oude dracht, te Breskens, tegenover Vlissingen.
In Zeeuwsch-Vlaanderen is een streek, die zich tusschen Axel, Zaamslag en Hulst uitstrekt, waar het Axelsche costume gedragen wordt. Geen meer bizarre, meer on-Hollandsche dracht dan deze, niettegenstaande haar eigenlijke constructieve deelen zeer klaarblijkelijk van zuiver Hollandsch-Zeeuwsche afkomst zijn.
De kleuren zijn meest alle donker, gebloemde zijde, donkere wol en laken, hier en daar slechts met een klein werkje. Er is wisselwerking tusschen den vorm van het lichaam dat de kleeding draagt en den vorm van die kleedij zelf, geleid door het natuurlijk instinct van de draagster zelf, die ziet hoe ze een costume dragen moet, om de aandacht door middel van haar costume op zichzelf te doen vallen.
Een dergelijken rand siert ook het eind van de mouwen, om de polsen. Deze ornamenten blijven steeds bij het Marker costume te zien, zelfs ook als de vrouw geheel aangekleed is. Dit mouwvest heet "mouwen". Het is van bijzonder zware en dikke constructie, van donker blauwe baai of wol, gevoerd met witte wollen stof.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek