Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juli 2025
Zij hield een oogenblik op met schrijven om een blik te werpen op een berichtje in de middageditie, dat Glendon uit zou komen tegen Tom Cannam, toen één van de loopjongens een kaartje binnenbracht. Het was van Glendon. "Zeg, dat ik niet te spreken ben," zeide zij tot den jongen. In een minuut was hij terug.
Voor 't laatst hield Glendon zijn hand op om stilte. "Ik ben bijna klaar. Maar ik wil u nog één ding zeggen. Het syndicaat heeft een strop vanavond. Dit zal een eerlijke partij zijn. Tom Cannam zal het niet tot de veertiende ronde houden. Hij zal 't niet één ronde houden." Cannam sprong op in zijn hoek en riep woedend uit: "Dat kan je niet! Er leeft geen mensch die mij in één ronde klopt!"
Ik zal Cannam in de eerste ronde "leggen". Voor 't eerst zal ik werkelijk boos zijn als ik vecht. Die arme Tom Cannam, die even gemeen is als de rest, zal het voornaamste slachtoffer zijn. Zie je, ik ben van plan in den ring een speech te houden. 't Is ongewoon, maar het zal een succes zijn, want ik ga het publiek alles vertellen van de geheimen der bokssport.
Zij wees op het bericht, waarin zijn match niet Tom Cannam werd aangekondigd. "Dat is Stubener's werk," verklaarde hij. "'t Is al maanden geleden besloten. Maar dat kan mij niet schelen. Ik ga naar de bergen. Ik ben er uitgegaan." Zij keek naar het onafgemaakte interview op den lessenaar en zuchtte. "Mannen zijn toch heerschers," zeide zij. "Meesters van het bestaan. Zij doen wat zij willen.
In elke spier, in elken trek van zijn gezicht sprak hij uit, dat het oogenblik voor hem was gekomen om zijn tegenstander onder te krijgen. Het was een daad en het werd goed gedaan. Hij scheen een ding van staal geworden, hard en onmeedoogend als staal. Cannam reageerde er op door zijn omzichtigheid te verdubbelen. Glendon werkte hem vlug in een hoek en hield hem daar onder bewaking.
Wie, van al de sportlui, die er bij tegenwoordig waren, zal ooit den gedenkwaardigen avond vergeten in de Golden Gate Arena, toen Jonge Glendon, Tom Cannam en zelfs een grooteren dan Tom Cannam, tot zwijgen bracht; toen hij het talrijke publiek, dat op het punt stond in getier los te breken, een uur lang geboeid hield, en achter elkaar de afzetterijen aan den dag bracht van de promotors en de managers; de eigenaars der gebouwen, en de contractmakers in staat van beschuldiging stelde, en de geheele bokssport vrijwel uit elkaar rafelde.
Hij ging naar zijn hoek en stak zijn handen uit voor de handschoenen. In den tegenovergestelden hoek zat Cannam te razen, terwijl zijn secondanten tevergeefs trachtten hem tot kalmte te brengen. Ten laatste slaagde Billy Morgan er in, de laatste aankondiging van den strijd te doen hooren. "Dit zal een gevecht zijn van vijf en veertig ronden," schreeuwde hij. "Regels van de Marquess of Queensbury!
Als gewoonlijk stond Stubener achter hem. Cannam werd het eerst voorgesteld en nadat hij gebogen had en geknikt, was hij gedwongen om de kreten met een toespraak te beantwoorden. Hij stamelde en stokte, maar slaagde er ten slotte in, eenige zinnen te bedenken. "Ik ben er trotsch op vanavond hier te zijn," zeide hij en terwijl het applaus donderde, vond hij tijd op een nieuw idee te komen.
De hoofdinspecteur van de politie zond een depêche naar het bureau met de details voor het politie-rapport. Het publiek had het naar zijn zin. Toen Cannam en Glendon de ring binnen kwamen, geleek de Arena een nationaal politieke vergadering. Elk werd volle vijf minuten lang toegejuicht. De ring was nu vrij. Glendon zat in zijn hoek, omringd van zijn secondanten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek