Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juni 2025
En binnen een maand schitterde hun glorie zoo helder, dat zij, den stand van lieden als de Caddles in aanmerking nemend, onbehoorlijk was. De slager woog het kind elf maal. Hij was geen erg spraakzaam mensch en besteedde niet veel tijd aan dit wegen. De eerste maal zei hij: "'t is een goeie hoor;" de tweede maal zei hij: "wel allemachtig!"
"Wat zegt hij?" werd er telkens en telkens weer gevraagd, en men begon te vertellen dat Caddles dronken was. "Hé, hé, hé," brulden de omnibus-koetsiers die zich een weg baanden. Een dronken Amerikaansch matroos liep huilend rond en vroeg: "wat moet hij eigenlijk hebben?"
Tegen zes uur in den morgen zag men hem praten tegen een beslijkte vrouw, die hij slapende gevonden had in een greppel bij Hampstead Heath, en hij vroeg haar zeer ernstig waar zij voor dacht op de wereld te zijn...... Het omdwalen van Caddles door Londen liep den tweeden dag in den morgen plotseling ten einde. Want toen werd zijn honger hem de baas.
Caddles' knieën waren opgetrokken, hij steunde den wang met zijn hand, en hield het hoofd een weinig op zijde. Hij zat met zijn schouder naar den Dominé gewend, zoodat de oogen, die, als niet begrijpend, rondstaarden, niet zichtbaar waren. Hij moet zeer ingespannen hebben zitten werken hij zat tenminste heel stil...
Op bescheiden schaal bezat de dominé werkelijk verbeeldingskracht tenminste het overblijfsel ervan en tegenover den jongen Caddles nam zij den vorm aan van het berekenen der reusachtige mogelijkheden van persoonlijk geweld die er lagen in zulke enorme spieren.
Hij was een beetje buiten adem toen hij boven op de helling van de krijt-groeve aankwam sedert lang had hij den Veerkrachtigen Christen-tred van vroeger jaren verloren; doch Caddles was niet aan zijn werk, en toen, terwijl hij heenliep om het kreupelboschje van reuzenbrem dat den Hanger begon te verduisteren en er zijn schaduw op wierp, stond hij plotseling voor de reuzengestalte van het monster, dat op den heuvel zat alsof het op de aarde zat te broeden.
De agent trachtte kalm te doen, alsof er niets buitengewoons voorviel, terwijl hij de reusachtige tragedie toch voor zijne oogen had. "Geef mij de proclamatie," zei hij tot een ander die onzichtbaar was, en een klein wit papier werd hem aangegeven. "La' me met rust," zei Caddles, dreigend naar hem kijkend, en zijn spieren spanden zich.
Waarop de jonge Caddles, plotseling inziend dat hij onbeleefd was, hen knus dicht bij elkaar bracht, zoodat ze hun omarmingen, indien ze zin hadden, dadelijk weder konden hervatten, en nadat hij een oogenblik aarzelend boven hen was blijven staan, verdween hij weder in den schemer... "Maar ik voelde toch maar dat ik een héél raar figuur sloeg," deelde de jongen mij in vertrouwen mede.
"Goeie hemel, hoor me die jongen nou toch es!" zei juffrouw Caddles dan met behulp van een goed geheugen had zij zich sinds haar moeders dood tot een bloemrijk- en krachtig-uitende persoonlijkheid ontwikkeld "nadat je arme goeie grootmoeder 'eengegaan is, ben je onverdragelijk geworden. Zorg jij maar dat je geen vragen doet, dan krijg je geen leugens te hooren.
Ze droegen den uniform der ratten-politie. Toen hij de geweren zag, werd de jonge Caddles plotseling woedend. Hij herinnerde zich de pijnlijke steken die de geweren der Wreckstone boeren hem veroorzaakt hadden. "Wil je die op me afschieten?" zei hij, ernaar wijzend, en het leek den agent, dat hij bang was. "Als je niet naar je groef terugwilt "
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek