United States or Moldova ? Vote for the TOP Country of the Week !


Hij betale, hij betale! schreeuwde Tonia. En jammerend zuchtte hij: Ik ben arm, laat mij gaan. En iedereen, tot zelfs de rechters, dreef den spot met hem. Toen veinsde hij te weenen om het volk te vermurwen. Maar de vrouwen lachten.

De doodklokken kleppen voor u, moordenaar. Met zacht vuur, met gloeiende tangen! Houdt hem levend! dat hij betale! Intusschen stiet Tonia tegen een voorwerp, dat op den grond lag; zij bukte zich en raapte een wafelijzer op.

Als hij den dood nabij was, riep hij: De koning zal mijn goud niet hebben; ik heb gelogen ... Boosaardige tijgeren, ik zal weerkomen om u te bijten. En Tonia riep: Hij betale, hij betale! Zie hoe zijne armen en beenen, die naar den moord liepen, wringen en smijten: het lichaam van den moordenaar rookt; zijn wit haar, hyena's haar, brandt op zijn bleek gezicht. Hij betale, hij betale!

Pallieter was er door gepakt, de tranen lekten van zijn kaken. De drie blinden bleven wachten, gretig naar peperkoek en geld. "Wa' moet 'k ze geve?" vroeg Charlot. "Dat is ni te betale," zei Pallieter. "Gef ons mor wa' da' menhier belieft," zeiden de blinden. "Geft ze 't half varken," gebood Pallieter. En hoe verschoten de drie venten, als hun vuile handen het vette varken betastten.