Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juni 2025
Ik 'n goa veur hem giene voet uit de wig, zei meneer François uitdagend. Ik euk niet, 'antwoordde 't Barontje. En zij bleven staan.
Blijkbaar was het beest gekitteld door de prikkelkoude lucht en 't Barontje had af en toe wel last om het behoorlijk onder tucht te houden. Eensklaps, langs een langen, rechten weg tusschen twee bevroren slooten, hoorde 't Barontje, ver achter zich, een dof maar woest gedruisch opgaan.
Zij werden binnengeleid in de ruime, met bloemen en planten versierde hall, die door breede ramen en glazen deuren, uitzicht op het heel mooi park had; en dadelijk was daar een gegaloneerde lakei in kuitenbroek en witte handschoenen, die machinaal met glazen witte en roode port rondging en zwijgend sigaren en sigaretten aanbood, terwijl 't Barontje hen met vriendelijkheidspraatjes overraasde.
Iederen avond kwamen zij aanzetten met hun wederzijdsche hippysche ervaringen van den dag en dat was altijd weer iets nieuws en dat was altijd weer het zelfde. 't Barontje, die drie paarden had, wist natuurlijk het meest te vertellen. Dat was dan ook een door de twee anderen eerbiedig erkend voorrecht.
Maar 't was toch wel te begrijpen, dat ook 't Barontje er geregeld kwam; zijn vrouw had den naam erg capricieus en lastig te zijn; zijn schoonzuster, die 't gansche jaar bij hem inwoonde, hopeloos saai en zeurig. De avonden op 't kasteel moesten soms gruwelijk vervelend zijn, zoodat 't Barontje er maar liefst van door ging, om zich ongedwongen en gezellig bij zijn trouwe vrienden aan te sluiten.
Zij had het Barontje gehuwd om den titel, en ook om 't fortuin; en, te dien einde de voorname deftigheid er in haar omgeving in te houden, liet zij haar zuster, die haar eigen, burgerlijken jonge-meisjes-naam toch droeg, in plaats van juffrouw, steeds mejonkvrouw noemen.
Zijn vertoornde, maar geboeide oogen waren van de ramen niet meer afgewend; zijn éen oor was vinnig bij de nijdige discussie en zijn ander oor bij het voorname heen en weer getrappel van de hoeven; hij raakte er weldra de kluts door kwijt en besefte nog te nauwernood wat het Barontje zei, toen het voorstelde de discussie maar te sluiten en tot de stemming over te gaan.
Toen het Barontje dus dien avond bij zijn vrienden in Het Huis van Commercie kwam, hadden dezen natuurlijk al lang van het geval gehoord, maar toch trilden zij van nieuwsgierigheid en ontroering, om alles nog eens uit zijn eigen mond te vernemen. 't Barontje was dan ook zelf nog gansch onder den indruk en ziedend van woede, omdat de boeven, zooals hij ze noemde, ongestraft ontsnapt waren.
Die spreuk was in 't dorp bekend; en niet zelden als't Barontje er wat chagrijnig en mevrouw er wat zuur uitzag, terwijl ze toch samen in hun rijtuig door de straten reden, werd er met leedvermaak stil-grinnikend gefluisterd: 't Hé nog ne kier den dobbelen-oarend geweest, gister oavend!...
Dat ontnam hen als 't ware terstond, iets van hun zelfstandigen wil; 't viel als een verlammende drukking op hun oogen en de koppen glommen al, nog voor ze iets gebruikt hadden. 't Geraas van 't Barontje en de port en de sigaren deden 't overige.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek