Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 mei 2025
"Maar trouwen doe ik, want de oppassing van vrouw Bütow in mijn laatste ziekte...." "Mij dunkt," viel hij mij in de rede, "dat gij goed genoeg opgepast zijt. Ik zelf...." "Wel, praat zóó niet," zei ik, "gij hebt al het mogelijke gedaan; maar vrouw...." "Nu, hebt gij dan al eene bepaalde op het oog?" vroeg mijn oom. "Ik weet er eene," zeg ik. "Ei, zoo, en is zij je ook al genegen?" vroeg hij.
Bij het gezin van den schoenmaker was het licht opgestoken en in de kamer begon het vroolijk en luidruchtig te worden, maar zien kon ik niets, want de gordijnen waren toegeschoven. "Zie nu eens bij den schoenmaker!" zeide ik, "knappe gordijnen!" Ik had geene gordijnen; vrouw Bütow stelde geen belang in gordijnen.
Toen vrouw Bütow kwam, werd zij natuurlijk om onderscheidene redenen beknord, en toen ik haar behoorlijk had terecht gewezen, ging ik naar de club, en speelde omber en zeide steeds tot mij zelven: "Dat kunt ge zoo toch maar niet laten gaan," en speelde solo's, die hoegenaamd niet op de wereld bestonden, en verloor ze, en zeide dan weder: "Gij zult u dien harten toch niet laten ontnemen!" en nam de schoppen en werd codille.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek