United States or Czechia ? Vote for the TOP Country of the Week !
"We willen hier eens even ankeren en een glaasje drinken op Jaantje Lanoy, het matroosje! Vind-je 't goed, Jonge Kees?" Deze maakte geene tegenwerpingen en weldra traden ze eene herberg bij het hoofd binnen. Er was zooeven eene sloep met zeevolk aangekomen, dat hier ook binnen gegaan was. Bovendien waren er nog al enkele burgers ook, zoodat er heel wat drokte en beweging heerschten.
Den volgenden morgen ankeren wij aan de zuidwestelijke punt van Oea-Oeka, gedekt door eenige dorre, naakte eilandjes, die ons genoegzaam tegen de branding beveiligen. Eenige officieren en ik begeven ons in een sloep naar dezelfde plek.
De oever der zee, waar over zy heen gaat, is zoo schoon, als of dezelve met een bezem zindelyk was aangeveegd. De booten, de praauwen, de schepen zelfs hebben geen ander middel, om zig tegen de woede van deeze branding te beveiligen, dan door op een plaats te ankeren, alwaar veel slykgrond is.
Wij moeten hier niet toeven, Hoe verlokkelijk deze overvloeden, hoe gemakkelijk deze woningen zijn, wij kunnen hier niet blijven, Hoe veilig deze haven zij en hoe kalm deze wateren zijn, wij mogen hier niet ankeren, Hoe welkom de gastvrijheid zij die ons omgeeft, slechts voor een korte wijl is 't ons veroorloofd er van te genieten.
Evenals eene Noordsche haven, die een gedeelte van het jaar door het ijs geblokkeerd is, was de geheele baai totaal afgesloten door puimsteenvelden. En er verliepen meer dan drie maanden na de verwoesting van Telok Betong voor er weer een schip kon ankeren op de reede. Want eerst in December 1883 raakte de puimsteen in beweging en dreef weg uit de Lampongbaai.
Nadat we de chineesche kust een eind hebben gevolgd met oponthoud van korten duur te Swatow en te Amoy, steken we de straat over met het altijd onstuimige water, en zijn na drie dagen reizens tegenover de haven Tamsoeï. Hier moeten we ankeren in afwachting van het oogenblik, dat de vloed ons zal vergunnen, een bank over te komen, waar bij hoog water nog maar 13 voet water staat.
Op den 4en Maart werd Columbus bij het aanbreken van den dag aangenaam verrast door het zien van Cintra, een rots, die dicht bij den mond van de Taag, in Portugal, ligt. Ofschoon hij van de zijde van het Portugeesche hof voor verraad vreesde, werd hij toch door het stormachtige weer genoodzaakt, die rivier op te varen, 's Middags te 3 uur kon hij tegenover Rastello veilig ankeren.
Rio, met zijn prachtige haven, had nog geen kaden; die worden thans gebouwd. Paket- en transportbooten, die tegenwoordig nog genoodzaakt zijn, in het midden der baai te ankeren, zullen over enkele maanden onmiddellijk passagiers en goederen aan land kunnen zetten. Dat zal tijd doen winnen en zal de overladingen van nu onnoodig maken, die zoo ingewikkeld zijn en zooveel kosten meebrengen.
De bemanning van den kotter was zeer tevreden met Jacks toespraak en met hun bevordering en nu volgde er een gewichtige beraadslaging hoe men het moest aanleggen om het vreemde schip te veroveren. Naar Mesty's raad besloot men niet ver voor het schip te ankeren, tot twee uur in den morgenstond te wachten, en het dan met den kotter zoo stil mogelijk te naderen en te vermeesteren.
Columbus noemde het naar den dag waarop het ontdekt was, »Dominica«, doch daar hij nergens eene geschikte plaats vond om te ankeren, zoo besloot hij verder te zeilen, en vond nu achtereenvolgens de eilanden, die hij den naam gaf van »Marie Galante« en »Guadaloupe«. Dezen laatsten naam gaf Columbus aan dit schoone eiland, omdat hij den Abt van het klooster Onze Lieve Vrouwe van Guadaloupe in Estramadura beloofd had, een nieuw ontdekt deel der Indiën naar zijn klooster te noemen.
Woord Van De Dag