aandoenlijken

Bijgewerkt: 14 juni 2025

Van het klooster zijn thans slechts twee kapellen voor het publiek toegankelijk, die overladen zijn met verguldsel en versieringen. In de sacristie vertoont er een monnik met aandoenlijken eerbied eenige reliquieën, en een kistje waarin een der vingers van de heilige wordt bewaard.

Jane Dieulafoy - Castilië en Andalusië: De Aarde en haar Volken, 1909

Hij nam derhalve het pas geboren wichtje uit de wieg, en het in de hoogte houdende, zeide hij op zeer aandoenlijken toon: "Dit onschuldig wicht smeekt om uw beider liefde." Dit gezegde had uitwerking: want de vader riep dadelijk uit: "Smijt het in het meer, en je zult zien, dat zij haar kind nog niet eens naspringt."

Bernardus Gewin - Reisontmoetingen van Joachim Polsbroekerwoud en zijne Vrienden

Tot deze kappellekens behooren ook de kerstkribbetjes, niet zelden van aandoenlijken eenvoud en teederheid. Het goddelijk kind slaapt tusschen os en ezel, omglansd door hemelsch licht in een weelderig, bloemrijk landschap; boven in de lucht houden twee engelen de ster, die de koningen geleidde. Ook draagt men in de Meimaand zorg voor passende versiering van het Mariabeeld.

Jos. Schrijnen - Nederlandsche Volkskunde

Het was dus natuurlijk, dat eene onderlinge sympathie hen verbond; en die sympathie was weldra in eene hartelijke toegenegenheid overgegaan. Wanneer zij onder elkander waren, dan gaven Li en Makatit den jongen ingenieur een eenvoudigen en aandoenlijken naam, die den aard van het gevoel, dat zij voor hem koesterden, volkomen aanduidde.

Jules Verne - De Zuidster, het land der diamanten

Op zijnen leeftijd scheen hem het vinden eener andere betrekking iets onmogelijks; hij was letterlijk wanhopig! "Een christenmensch wanhoopt nooit," hernam zijne vrouw, in haren aandoenlijken eenvoud; "en allerminst onder rampen, die ons buiten onze schuld overkomen." "Wacht maar tot de raven het u brengen!"

E. J. (Everhardus Johannes) Potgieter - Liedekens van Bontekoe en vijf novellen: Blaauw bes, blauw bes!—'T is maar een: pennelikker!—Marie—De ezelinnen—Hanna

Reeds vroeger, bij den dood van haren vader, had hij aan het "vriendelijk paar Weesen" een aandoenlijken troostbrief in verzen geschreven, haar bemoedigende met het denkbeeld, dat Hooft haar voortaan tot een voogd en tweeden vader verstrekken zou: en nu een jaar geleden schreef hij uit Londen, waar hij zich bevond als Gezantschaps-Secretaris, een anderen berijmden brief aan 't waardige drietal, zijn vurig verlangen uitdrukkende om hen terug te zien.

J. van (Jacob) Lennep - Vertellingen van vroeger en later tijd

Wij hebben eenige zulke verhalen van treffend aandoenlijken aard uit den eigen mond van hen gehoord, die aldus gesterkt en getroost waren.

Harriet Beecher Stowe - De Negerhut