United States or Spain ? Vote for the TOP Country of the Week !


Συναντήσαντες ολίγους Συρακουσίους εφόνευσαν μερικούς και στήσαντες τρόπαιον επέστρεψαν εις τα πλοία. Διαβάντες δε από την Κατάνην και λαβόντες εκείθεν τροφάς επροχώρησαν μεθ' όλου του στρατού εις Κεντόριπα, πόλιν των Σικελών, εγένοντο κύριοι αυτής διά συνθήκης και ανεχώρησαν καύσαντες συγχρόνως τον σίτον των Ινησσαίων και των Υβλαίων.

Αλλ' ας μου ανοίξουν τας πύλας τας οποίας είπα, και ας εξέλθωμεν μετά θάρρους». Και ο μεν Βρασίδας εξήλθε διά των προς το χαράκωμα πυλών και διά των πρώτων του τότε υπάρχοντος μακρού τείχους, και ώρμησε τρέχων απ' ευθείας προς αποτομώτατον μέρος, όπου σήμερον υπάρχει στημένον τρόπαιον και προσβαλών κατά μέσον τους Αθηναίους, φοβισμένους διά την ιδίαν των αταξίαν και υποστάντας έκπληξιν διά την τόλμην αυτού, τρέπει αυτούς εις φυγήν.

Επειδή δε απέπλευσαν οι Αθηναίοι εις την Ναύπακτον, ευθύς οι Κορίνθιοι έστησαν τρόπαιον ως νικηταί, διότι περισσότερα πλοία εχθρικά κατέστησαν άχρηστα, και διότι δεν ενόμιζαν εαυτούς ως ητηθέντας διά μόνον τον λόγον ότι και οι Αθηναίοι δεν ηξίουν ότι ενίκησαν.

Στήσαντες δε τρόπαιον επί της άκρας, όπου ευρίσκεται το Κυνός σήμα, και συναθροίσαντες τα ναυάγια, και αποδώσαντες εις τους εχθρούς τους νεκρούς των, κατόπιν σπονδών έστειλαν πλοίον, δια να αναγγείλη εις τας Αθήνας την νίκην ταύτην.

Μετά τούτο οι Αθηναίοι έστησαν τρόπαιον και απέδοσαν τους νεκρούς εις τους Συρακουσίους διά συνθήκης· κατά δε την επομένην ημέραν κατέβησαν μέχρι των τειχών της πόλεως.

Λησμονούν ότι και αν ολόκληρον την Πελοπόννησον αποκτήση έκαστος εξ αυτών, θα λάβη παρά του Αιακού μόλις ενός ποδός τόπον• αυτήν δε την πεδιάδα άλλοτε άλλοι κατά καιρούς θα γεωργούν, οι οποίοι με το άροτρον θ' αποσπάσουν και θα καταρρίψουν το τρόπαιον.

Έστησαν δε και οι Πελοποννήσιοι τρόπαιον ως τρέψαντες εις φυγήν τα πλοία, τα οποία συνέτριψαν πλησίον της ξηράς· και το πλοίον το οποίον είχαν κυριεύσει το ανέθεσαν επί του Ρίου του Αχαϊκού παρά το τρόπαιον. Μετά ταύτα, φοβούμενοι την εξ Αθηνών βοήθειαν, εισέπλευσαν διά νυκτός εις τον Κρισαίον κόλπον και την Κόρινθον πάντες πλην των Λευκαδίων.

Και οι μεν Αθηναίοι καταφεύγουν εις την Ποτείδαιαν, και ύστερον παραλαβόντες τους νεκρούς διά συνθήκης αναχωρούν εις τας Αθήνας μετά του υπολειπομένου στρατού· απέθανον δε εξ αυτών τετρακόσιοι τριάκοντα και πάντες οι στρατηγοί. Οι δε Χαλκιδείς και οι Βοττιαίοι έστησαν τρόπαιον και συναθροίσαντες τους νεκρούς των ανεχώρησαν εις τας πόλεις των.

Ούτοι δε συνήνεσαν εις την τελευταίαν αυτήν αίτησιν, έστησαν τρόπαιον και εσύναξαν τους νεκρούς των, τριακοσίους τον αριθμόν· αλλά δεν επέτρεψαν φανεράν αναχώρησιν εις όλους· μόνον ο Δημοσθένης, με την συγκατάθεσιν των συστρατήγων Ακαρνάνων, επέτρεψε κρυφίως εις τους Μαντινείς, εις τον Μενεδάϊον, εις τους άλλους στρατηγούς των Πελοποννησίων και εις τους επισημοτέρους του στρατού να αποχωρήσουν ταχέως, θέλων να απομονώση τους Αμπρακιώτας και το πλήθος των μισθωτών ξένων και να κατορθώση να εκπέσουν εις την υπόληψιν των Ελλήνων των χωρών εκείνων οι Λακεδαιμόνιοι και οι Πελοποννήσιοι παριστών αυτούς ως προδότας προτιμήσαντας μάλλον την ιδικήν των σωτηρίαν.

Έπειτα έστησαν τρόπαιον και ανεχώρησαν εις το Ρήγιον. Μετά ταύτα δε οι εν τη Σικελία Έλληνες εξηκολούθησαν πολεμούντες αναμεταξύ των διά ξηράς και διά θαλάσσης χωρίς την συνδρομήν των Αθηναίων. Εις δε την Πύλον οι Αθηναίοι εξηκολούθουν πολιορκούντες τους εν τη νήσοι Λακεδαιμονίους, ενώ το εις την αντικρύ ξηράν στρατόπεδον των Πελοποννησίων έμενεν εις τας θέσεις του.