United States or Romania ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ούτω λοιπόν διασκεφθέντες απεκρίθησαν ότι, επειδή ήσαν φίλοι και των δύο πολεμούντων λαών, δίκαιον είναι να μη βοηθήσουν ούτε τους μεν ούτε τους δε. Και οι πρέσβεις εκατέρων απήλθον. Και οι μεν Συρακούσιοι κατεγίνοντο περί τας πολεμικάς ετοιμασίας των, οι δε Αθηναίοι στρατοπεδευμένοι εις την Νάξον διεπραγματεύοντο μετά των Σικελών, διά να προσελκύσουν όσον το δυνατόν περισσοτέρους με το μέρος των.

Ανδραποδίσαντες δε τους κατοίκους παρέδωκαν την πόλιν εις τους Εγεσταίους, των οποίων οι ιππείς είχον φθάσει εκεί. Έπειτα το μεν πεζικόν επροχώρησε διά των Σικελών έως ου έφθασεν εις την Κατάνην, τα δε πλοία περιέπλευσαν έχοντα τους αιχμαλώτους.

Κατά τον ακόλουθον δε χειμώνα οι εν τη Σικελία Αθηναίοι ενωθέντες με τους Έλληνας συμμάχους των και με όσους εκ των Σικελών είχαν αφήσει την συμμαχίαν των Συρακουσίων ένεκα της τυραννικής αυτών διοικήσεως και προσέλθουν εις τους Αθηναίους, προσέβαλαν από κοινού την Ίνησσαν, μικράν Σικελικήν πόλιν, της οποίας την ακρόπολιν κατείχον οι Συρακούσιοι· μη δυνηθέντες όμως να την κυριεύσουν ανεχώρησαν.

Οι Γελώοι και μερικοί Σικελοί υπεσχέθησαν εις αυτούς να τους στείλουν ολίγον στρατόν, οι Σικελοί δε ούτοι ήσαν τόσω μάλλον πρόθυμοι να ενωθούν με αυτούς, όσω δ' επί τινων Σικελών της χώρας ταύτης βασιλεύων Αρχωνίδης, ο οποίος και ισχυρός ήτο και φίλος των Αθηναίων, είχεν αποθάνει προ ολίγου, ο δε Γύλιππος εφαίνετο ερχόμενος εκ Λακεδαίμονος με πολλήν προθυμίαν.

Ο δε στρατηγός ούτος, αφού εις το αναμεταξύ εκυρίευσε το φρούριον των Σικελών Ιετάς και ετακτοποίησε τα στρατεύματά του ως εις μάχην, έφθασεν εις τας Επιπολάς· και αναβάς εκεί εκ του μέρους του Ευρυήλου, οπόθεν και οι Αθηναίοι είχαν αναβή προηγουμένως, επροχώρησε μετά των Συρακουσίων κατά του τειχίσματος των Αθηναίων.

Κείνται δε αι νήσοι αύται απέναντι των αγρών των Σικελών και των Μεσσηνίων, και οι κάτοικοι των ήσαν σύμμαχοι των Συρακουσίων. Οι δε Αθηναίοι, αφού ελεηλάτησαν μεν τας νήσους εκείνας, δεν κατώρθωσαν δε να τας κυριεύσουν, επέστρεψαν εις το Ρήγιον. Τοιουτοτρόπως ετελείωσεν ο χειμών και το πέμπτον έτος του πολέμου τούτου, τον οποίον συνέγραψεν ο Θουκυδίδης.

Ελθών δε ο Φαίαξ έπεισε τους Καμαριναίους και τους Ακραγαντίους, αλλ' ευρών αντίστασιν εις την Γέλαν δεν επροχώρησε προς τους άλλους, εννοήσας ότι δεν θα ηδύνατο να τους πείση. Επέστρεψε λοιπόν διά της χώρας των Σικελών εις την Κατάνην και εισελθών διαβατικός εις τας Βρικιννίας ενεθάρρυνε τους κατοίκους και απέπλευσε.

Ταύτα είναι τα ελληνικά έθνη, Δωριείς και αυτόνομοι, όσα συνεμάχησαν με τους Συρακουσίους· μεταξύ δε των βαρβάρων δεν είχαν άλλους βοηθούς ειμή εκείνους εκ των Σικελών, όσοι δεν ηνώθησαν με τους Αθηναίους.

Οι δε Σικελοί, εκ της Ιταλίας όπου κατώκουν, φεύγοντες τους Οπικούς, μετέβησαν πιθανώτατα εις την Σικελίαν επί σχεδίων αναμείναντες προς τούτο την στιγμήν πού ο άνεμος πνέει προς τον πορθμόν, ίσως όμως και δι' άλλου τινός τρόπου εισπλεύσαντες. Υπάρχουν δε και σήμερον ακόμη εις την Ιταλίαν Σικελοί· και η χώρα εκλήθη Ιταλία από του βασιλέως των Σικελών, ο οποίος εκαλείτο Ιταλός.

Ευθύς ο Νικίας παρέπλευσεν εκ των Υκκάρων εις την Έγεσταν και τακτοποιήσας τας εκεί υποθέσεις έλαβε τριάκοντα τάλαντα και επανήλθεν εις το στρατόπεδον πωλήσαντες δε τους αιχμαλώτους ωφελήθησαν εικοσιπέντε τάλαντα. Περιήλθον επίσης και τους συμμάχους τόπους των Σικελών ζητούντες παρ' αυτών να τους στείλουν στρατόν.