United States or Cayman Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ο κ. Σκληρός αναφέρνει τη Γαλλία, από την επανάσταση και δώθε. Αυτοί είναι οι καιροί της κοινωνικής αρρώστιας. Κι από τις τάξες όλες άλλες διοικούν κι άλλες υποτάζονται, και κάποτε τούτες ρίχνουνε κάτου τις άλλες και διοικούν αυτές. Αυτά δεν είναι καινούρια πράματα, ούτε αξιοθαύμαστα. Πάντα έτσι είταν στις κοινωνίες και θα είναι.
ΙΩΝ Ώ τύχη, που αδιάκοπα τη μοίρα μας αλλάζεις και μια μας δίνεις συφορά και μια την ευτυχία, σε ζυγαριά παράξενην έρριξες τη ζωή μου. — ή να χαθώ απ' τη μάννα μου ή να χαθή από μένα. Αχ! όπου ρίχνουνε το φως του ήλιου η αχτίνες τάχα μπορεί ο άνθρωπος τα ίδια κάθε μέρα να βλέπη; Ώ μητέρα μου, σε βρήκα, αγαπημένη, και η καταγωγή μου αυτή καμμιά ντροπή δεν φέρνει.
«Θάρρος, σύντροφοι! Τα μπαστούνια σας! Τα δεκανίκια σας. Να η στιγμή να δείχτε την αντρεία σας!» Τότε, ήτανε αλλόκοτο πράγμα να βλέπη κανείς τους λεπρούς να ρίχνουνε κάτω τους μαντύες, να στεριώνουνται στ' άρρωστα πόδια τους, να φυσοκοπάνε, να φωνάζουν, να στριφογυρίζουν τα δεκανίκια τους: άλλοι απειλούν, άλλοι ουρλιάζουν. Αλλά ο Τριστάνος συχαινότανε να τους χτυπήση.
Τέτοιο εμπόδιο δίχως άλλο του στάθηκε ο Κρίσπος. Τον αρπάζουνε λοιπόν από τη μέση μια μέρα οι στρατιώτες, τονέ ρίχνουνε στη φυλακή και τονέ θανατώνουν. Παρόμοιος πολιτικός λόγος τον έσπρωξε και σ' άλλη αγριώτερη πράξη, τότες που πρόσταξε και σφάξανε δώδεκα χρονών αγώρι τανίψι του, το παιδί του Λικινίου.
Λέξη Της Ημέρας