Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 19 Μαΐου 2025
Έτσι φαίνεται. Όσον δε διά την αλήθειαν της κρίσεως των ποίαν από τας δύο θα θεωρήσωμεν εγκυροτέραν; Άραγε την κρίσιν της χειροτέρας ψυχής ή της καλλιτέρας; Βεβαίως είναι λογικόν να παραδεχθώμεν την κρίσιν της καλλιτέρας. Επομένως είναι λογικόν ο άδικος βίος όχι μόνον ασχημότερος και μοχθηρότερος αλλά και αηδέστερος να είναι πραγματικώς από τον δίκαιον και ευσεβή βίον.
Τούτο είναι έργον κρίσεως και αποδίδεται υπό του Αριστοτέλους εις την κοινήν αίσθησιν. Η διάκρισις μεταξύ αληθούς και ψευδούς, μεταξύ πραγματικού και μη πραγματικού εις τας αντιλήψεις ημών γίνεται υπό της κοινής αισθήσεως.
Εκ των άλλων όρων την δόξαν μετεφράσαμεν ως κρίσιν όχι διότι ακριβώς ισοδυναμεί η κρίσις προς την δόξαν , αλλά διότι εν μέρει πλησιάζει και τείνει να φθάση αυτήν. Οπωσδήποτε όμως αυτή η ιδία είναι ο υποτυπώδης τύπος της κατόπιν ακραιφνούς και επιστημονικής Αριστοτελικής κρίσεως.
Διότι, εάν κάμωμεν έτσι, τότε έν από τα δύο, ή θα εύρωμεν αυτό το οποίον ζητούμεν, ή τουλάχιστον δεν θα νομίζωμεν ότι γνωρίζομεν εκείνο, το οποίον δεν γνωρίζομεν με κανένα τρόπον. Και βεβαίως αυτή η αμοιβή δεν είναι αξιόμεμπτος. Και τόρα λοιπόν τι λέγεις; Από τα δύο είδη της κρίσεως, δηλαδή την αληθινήν και την ψευδή, παραδέχεσαι ότι η αληθινή κρίσις είναι επιστήμη; Θεαίτητος. Σωκράτης.
Ο δε &λόγος& είναι κυρίως η διά της γλώσσης διατύπωσις της κρίσεως και αποτελεί επίσης αρχικόν και υποτυπώδη τύπον του ορισμού, όστις τελειοποιείται και σαφηνίζεται εις τον Σοφιστήν και τον Πολιτικόν, οι οποίοι υπό αυτήν την έποψιν αποτελούν το συμπλήρωμα του Θεαιτήτου. Αι ειρωνείαι.
Νυν δε αφόβως περιμένω την ημέραν της κρίσεως υπό καλλιμάρμαρον πλάκα όπου αι αρεταί μου είναι με χρυσά γράμματα κεχαραγμέναι»». Ούτω ωμίλησεν η αγία Ίδα· τοιαύτας φρονίμους συμβουλάς ψιθυρίζουσι και σήμερον εις το ους των θυγατέρων αι πολύπειροι μητέρες, εμπνέουσαι αυτώ σωτήριον προς τας αηδίας των μυθογράφων αποστροφήν.
Τότε λοιπόν πρέπει να παραδεχθώμεν αυτά τα δύο είδη της καταστάσεως των πραγμάτων και της κρίσεως διά το μεγάλον και το μικρόν, και όχι καθώς είπαμεν προ ολίγου να τα σχετίζωμεν μόνον μεταξύ των, αλλά μάλλον καθώς το είπαμεν τόρα, η μία να γίνεται μεταξύ των και η άλλη ως προς το ορθόν μέτρον. Διά ποίαν δε αιτίαν έχομεν άραγε όρεξιν να το μάθωμεν; Νέος Σωκράτης. Ακούς εκεί; Ξένος.
Τα πράγματα σήμερον δεν εδικαίωσαν μεν εισέτι τους αισιοδόξους, διέψευσαν όμως ήδη τους δυσκόλους εκείνους, οίτινες αφθονούσι δυστυχώς παρ' ημίν, και νομίζουσι πάντοτε, ότι παρέχουσι δείγματα βαθείας κρίσεως και δυνάμεως μαντικής, αν εκ προοιμίων φανώσι δυσπιστούντες προς την επιτυχίαν γενναίας τινός επιχειρήσεως, και καταδικάσωσιν εκ προκαταβολής, ως ματαίαν ή πρόωρον, την παρ' ημίν εισαγωγήν των στοιχείων εκείνων του νεωτέρου πολιτισμού, άτινα αποτελούσι τα υγιέστερα των συστατικών του.
Μεταξύ των πρώτων οι οποίοι κατέλυσαν την δημοκρατίαν ήτο και ο Θηραμένης, ο του Άγνωνος, μη στερούμενος ευγλωττίας μηδέ κρίσεως.
Να παραδεχθώμεν λοιπόν ότι υπάρχουν εντός μας ψευδείς κρίσεις; Θεαίτητος. Πολύ μάλιστα. Σωκράτης. Και κρίσεις αληθείς; Θεαίτητος. Και αληθείς. Σωκράτης. Τόρα πλέον λοιπόν δεν θεωρούμεν ότι απεδείχθη πειστικώς, ότι υπάρχουν χωρίς άλλο και τα δύο αυτά είδη της κρίσεως; Θεαίτητος. Όσον φαντάζεσαι. Σωκράτης.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν