Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 28 Μαΐου 2025
Ότε δε εγένοντο γνωστά εις την κωμόπολιν τα της διαθήκης, έτι μάλλον αξιαγάπητος κατέστη η μνήμη του αγαθού Γεροστάθου· διότι εκ της διαθήκης αυτού ανεφάνη ότι ουχί μόνον ζων, αλλά και μετά θάνατον ηθέλησε να εξακολουθήση ευεργετών τους συμπολίτας αυτού. Την κηδείαν του Γεροστάθου δεν συνώδευσαν ούτε τύμπανα και μουσικαί, ούτε αρχιερείς και ιερέων στίφη, ούτε στρατιώται και νεκρικοί πυροβολισμοί.
Ουδέποτε ο Κίμων ηθέλησε ν' αποκτήση αδίκως χρήματα· όσα δε απέκτησε, τα απέκτησε διά να τα μεταχειρίζηται· τα μετεχειρίζετο δε διά να τιμάται, ευεργετών τους συμπολίτας του. « Κτάσθαι μεν τα χρήματα ως χρώτο, χρήσθαι δε ως τιμώτο, » δικαίως έλεγε περί αυτού Γοργίας ο Λεοντίνος.
Και αν μόνον χάριν τούτου εζήτουν παρ' υμών την τιμήν, αν έλεγον άνδρες δικασταί, ο τύραννος απεφάσισε να αποθάνη και επειδή ευρέθη εκείνην την ώραν άοπλος, το ξίφος μου τον υπηρέτησε και προς την απελευθέρωσίν μας συνετέλεσε, δεν θα μ' ενομίζατε άξιον τιμής και αμοιβής μόνον διότι είμαι κύριος πράγματος τόσον πατριωτικού; Δεν θα με αντημείβατε; δεν θα με κατετάσσατε μεταξύ των ευεργετών και δεν θα εφυλάσσατε το ξίφος ως κειμήλιον ιερόν; και δεν θα το επροσκυνείτε μετά των θεών;
Αλλ' ο μη ευεργετών τον πλησίον του, επρόσθεσεν ο αγαθός γέρων, ουχί μόνον την γλυκυτάτην ηδονήν της ευεργεσίας στερείται, αλλά πολλάκις βλάπτει και τον ίδιον εαυτόν του, καθώς μας διδάσκει ο μύθος του Αισώπου περί του σκληροκαρδίου ίππου, όστις, μη θελήσας να λάβη εγκαίρως μέρος του φορτίου του συνοδοιπόρου του όνου, όπως ελαφρώση αυτόν, επροκάλεσε τον θάνατον του όνου, και τότε ηναγκάσθη παρά του κυρίου των να λάβη, ουχί μόνον ολόκληρον το βαρύ φορτίον, του όνου, αλλά και το δέρμα αυτού.
&Φιλία ευεργετών και ευεργετουμένων&. ― Οι δε ευεργέται φαίνεται ότι αγαπούν περισσότερον τους ευεργετηθέντας, παρά οι ευεργετηθέντες τους ευεργέτας των, και τούτο γεννά απορίαν, διότι γίνεται παραλόγως. Οι περισσότεροι λοιπόν νομίζουν ότι αυτοί μεν χρεωστούν, εκείνοι δε έχουν να λαμβάνουν.
Με τοιούτον λοιπόν ομοιάζει και το αίσθημα των ευεργετών. Διότι ό,τι ευεργετήθη είναι ιδικόν των έργον. Λοιπόν αυτοί αγαπούν αυτό περισσότερον παρά το έργον τον κατασκευαστήν του. Αιτία δε τούτου είναι ότι η ύπαρξις είναι εις όλα αγαπητή και προτιμητέα, ημείς δε υπάρχομεν με την ενέργειαν. Δηλαδή με το να ζώμεν και εκτελούμεν. Όστις δε έκαμε το έργον, υπάρχει με κάποιαν ενέργειαν.
Ο Πλειστονίκης, μάρτυς αυτόπτης του συμβάντος, διηγήθη αυτό εις τον Αύλον Γέλλιον, συγγραφέα της Ρώμης. Αλλ' οι σοφοί προγονοί μας εφρόνουν ότι, αν ο ευεργετούμενος πρέπη να ενθυμήται την ευεργεσίαν, ο ευεργετών απ' εναντίας πρέπει να λησμονή αυτήν. Όσω ευκολώτερα λησμονεί ο ευεργετών την ευεργεσίαν, τόσω η αξία αυτής αυξάνει, και τόσω ζωηρότερα συναισθάνεται αυτήν ο ευεργετούμενος.
Απ' εναντίας, εάν ο ευεργετών ενθυμήται και αναφέρη τας ευεργεσίας του, καυχώμενος δι' αυτάς, και των ευεργεσιών η αξία εξαφανίζεται, και της ευγνωμοσύνης το αίσθημα εξασθενεί και εκπνέει. Τοιουτοτρόπως ίσως εξηγείται, παιδία μου, μας είπεν ο αγαθός γέρων, η προς το έθνος ημών αδιαφορία και ψυχρότης, διά να μη είπω αποστροφή και καταφορά πολλών Ευρωπαίων.
Ο κόσμος μόλις δίδει σημασίαν εις την ζωήν άλλου τινός εκτός των ηρώων του και των ευεργετών του και των εμπνευσμένων διδασκάλων του ή των αγερώχων κατακτητών του. Ούτοι όμως είνε και θα είνε πάντοτε κατ' ανάγκην ολίγοι.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν