United States or Vatican City ? Vote for the TOP Country of the Week !


Αναχωρήσαντες λοιπόν αμέσως εκ της Κνίδου κατά τον αυτόν χειμώνα προσήγγισαν πρώτον εις Κάμειρον της Ροδίας μετά πλοίων ενενήκοντα τεσσάρων και εφόβησαν τον λαόν, ο οποίος, μη γνωρίζων τα διατρέχοντα, έφυγε διότι η πόλις ήτο ατείχιστος.

Ο δε Φρύνιχος, θορυβηθείς και αισθανθείς ότι διέτρεχε μέγιστον κίνδυνον από την καταγγελίαν εκείνην, γράφει πάλιν προς τον Αστύοχον, διά να τον επιπλήξη, ότι δεν ετήρησε μυστικά τα προηγουμένως γραφέντα, και διά να του φανερώση ότι τώρα ήτο έτοιμος να του παραδώση όλον τον εν τη Σάμω στρατόν των Αθηναίων, διά να τον καταστρέψη· περιέγραψε συγχρόνως όλα τα μέσα, διά των οποίων θα ηδύνατο να επιτύχη του σκοπουμένου, καθότι η Σάμος ήτον ατείχιστος, και τέλος είπεν ότι εκθέτων την ζωήν του χάριν των ιδικών του συμφερόντων ουδεμίαν μομφήν έπρεπε να ελκύση εναντίον του, ότι προέβαινεν εις το μέτρον τούτο και εις παν άλλο μάλλον, παρά να πέση θύμα των σκληροτέρων εχθρών του.

Κατά τον διάπλουν απέβη εις την Κων την Μεροπίδα, η οποία ήτο ατείχιστος και κατεστραμμένη υπό σεισμού, του μεγίστου από όσους ενθυμούμεθα, και ελεηλάτησεν αυτήν, ενώ οι κάτοικοι είχαν φύγει εις τα όρη. Επιδραμών την χώραν ήρπασε τα πάντα, πλην των ελευθέρων ανδρών, τους οποίους απέλυσεν.

Με τούτον τον στρατόν επορεύετο ο Κνήμος, μη περιμείνας το εκ της Κορίνθου ναυτικόν· και διελθόντες διά της χώρας των Αργείων εξεπόρθησαν την Λιμναίαν, η οποία ήτο ατείχιστος, και έφθασαν εις την μεγάλην πόλιν της Ακαρνανίας Στράτον, νομίζοντες ότι, εάν ταύτην πρώτην κυριεύσουν, ευκόλως ήθελαν υποτάξει τας λοιπάς.

Ότε όμως έμαθον οι εν Αθήναις ότι η Παλλήνη έμενεν ατείχιστος, έπεμψαν βραδύτερον χιλίους εξακοσίους οπλίτας Αθηναίους υπό τον στρατηγόν Φορμίωνα τον Ασωπίου· όστις αναχωρήσας εξ Αφύτιος και φθάσας εις την Παλλήνην επλησίασε τον στρατόν προς την Ποτείδαιαν βραδέως προχωρών και λεηλατών την πεδιάδα· επειδή δε ουδείς εξήρχετο διά να πολεμήση, περιέκλεισε δι' ετέρου τείχους το προς την Παλλήνην τείχος.

Αλλ' ο Φρύνιχος, ο οποίος είχε προϊδεί την απιστίαν του και περιέμενε νέαν καταγγελίαν του Αλκιβιάδου, ανήγγειλεν ο ίδιος εις τον στρατόν, διά να προλάβη το πράγμα, ότι, επειδή ήτο η Σάμος ατείχιστος και τα πλοία όλα δεν ήσαν ηγκυροβολημένα εντός του λιμένος, ήξευρεν εξ ασφαλούς πηγής ότι οι εχθροί είχαν κατά νουν να έλθουν, διά να προσβάλουν το στρατόπεδον· έπρεπε λοιπόν να οχυρώσουν την πόλιν όσον το δυνατόν ταχύτερον και να φυλάττωνται καλώς.

Αι ειδήσεις αύται έφθασαν εις τον Πάχητα και τους Αθηναίους πρώτον εκ της Ερυθραίας· κατόπιν δ' έφθασαν πανταχόθεν και επειδή η Ιωνία ήτον ατείχιστος, εφοβήθησαν πολύ μήπως οι Πελοποννήσιοι, μολονότι μη έχοντες σκοπόν να μείνουν, λεηλατήσουν τας πόλεις όσας ήθελον προσβάλει κατά τον περίπλουν αυτών. Η δε Σαλαμινία και η Πάραλος ήλθον αι ίδιαι να αναγγείλουν ότι είδον τον Αλκίδαν εις την Κλάρον.

Φθάσαντες δε εις την Κύζικον πού ήτο ατείχιστος επανέφεραν την πόλιν ταύτην υπό την εξουσίαν των και της επέβαλαν χρηματικήν συνεισφοράν. Εν τούτοις οι Πελοποννήσιοι μετέβησαν εκ της Αβύδου εις τον Ελαιούντα και επανεύρον εκείνα εκ των πλοίων των, τα οποία είχαν κυριευθή και τα οποία ήσαν εν καλή καταστάσει· τα άλλα είχαν πυρποληθή υπό των Ελαιουσίων.