Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 28 Ιουνίου 2025
Σχεδόν τοιαύτη περίπλοκος είναι η σχέσις του όντος προς το μη ον, και εντελώς αλλόκοτος. Ξένος. Πώς να μην είναι αλλόκοτος; Διότι βλέπεις και αυτήν την φοράν με αυτήν την εναλλαγήν ο πολυκέφαλος σοφιστής μας αναγκάζει να δεχθώμεν, ότι το μη ον υπάρχει κατά τινα τρόπον· Θεαίτητος. Αυτό το βλέπω καθαρά. Ξένος.
Διότι και όλα αυτά πάλιν τα οποία απήγγειλε το στόμα μας, καθώς εκείνα, δεν εκφράζουν καμμίαν πράξιν, ούτε απραξίαν, ούτε ύπαρξιν ενός όντος ή μη όντος, πριν συνδέσωμεν τα ονόματα με τα βήματα. Τότε όμως προσαρμόζονται και αμέσως το πρώτον σύμπλεγμα αποτελεί λόγον, σχεδόν τον πρώτον και μικρότερον λόγον, δηλαδή την πρότασιν. Θεαίτητος. Πώς άραγε το εννοείς αυτό; Ξένος.
Και λοιπόν τον φιλόσοφον εις έν τοιούτον μέρος θα τον εύρωμεν και τόρα και άλλοτε, όταν τον ζητήσωμεν, το οποίον μέρος είναι μεν δύσκολον και αυτό να εννοηθή καθαρά, αλλά έχει διαφοράν η δυσκολία του σοφιστού και η δυσκολία τούτου. Θεαίτητος. Πώς; Ξένος. Εκείνος μεν κρύπτεται εις τα σκοτεινά του μη όντος, εξοικειούμενος διά της πείρας με αυτά, και είναι δυσνόητος ένεκα του σκοτεινού μέρους.
74. »Τοιούτου όντος του συμβάντος τούτου, και αποδειχθέντος σαφώς ότι η σωτηρία των Ελλήνων ωφείλετο εις τα πλοία αυτών, τρία τινά ωφελιμώτατα παρέσχομεν κατά τον περί των όλων αγώνα τούτον, ναυτικόν πολυαριθμότατον, στρατηγόν συνετώτατον, και προθυμίαν ακάματον.
Το αγαθόν όμως λέγεται και επί ουσίας και ποιότητος και επί αναφοράς, ενώ το απόλυτον και η ουσία είναι εκ φύσεως πρότερον από την αναφοράν — διότι η τελευταία αυτή φαίνεται ως παραφυάς και σύμπτωμα του όντος, δηλαδή της ουσίας. — Ώστε δεν είναι δυνατόν να υπάρχη καμμία κοινή έννοια εις αυτάς.
Επομένως, καθώς φαίνεται, η αντίθεσις εκείνου του μέρους από την φύσιν της ετερότητος, το οποίον αντίκειται προς την φύσιν του όντος, είναι ουσία του ιδίου του όντος και με το παραπάνω, αν επιτρέπεται η έκφρασις, και δεν σημαίνει το εκ διαμέτρου αντίθετον, αλλά απλώς το διαφορετικόν. Θεαίτητος. Πολύ λογικά. Ξένος. Πώς λοιπόν να την ονομάσωμεν αυτήν; Θεαίτητος.
Τότε λοιπόν δεν θεωρείς ως όντως ον το παρόμοιον, αφού λέγεις ότι αυτό δεν είναι αληθινόν. Θεαίτητος. Ναι, αλλά υπάρχει κατά τινα τρόπον. Ξένος. Υπάρχει, όχι όμως αληθώς, καθώς είπες. Θεαίτητος. Όχι βεβαίως, εκτός ότι είναι όντως εικών. Ξένος. Τότε λοιπόν δεν είναι όντως ον αυτό το οποίον λέγομεν όντως εικόνα του όντος. Θεαίτητος.
Η σαρξ, το καθαρώς ανθρώπινον, ετιμήθη και εδοξάσθη βραδύτατα εν ταις νεωτέραις κοινωνίαις διά της αναπτύξεως της χριστιανικής ιδέας του θεανθρώπου. Ο Πλάτων ούτε την ιδέαν του αγαθού διώρισε σαφώς, ούτε συνέλαβε την αληθή φύσιν του Απολύτου όντος. Τούτο κατενόησεν ο Αριστοτέλης, αντί του Αγαθού ανακηρύξας υπερτάτην αρχήν την Νόησιν.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν