Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 27 Ιουνίου 2025
Αυτός κι' άλλα πολλά δείγματα της σοφίας του έδωσε και ήτον ο πρώτος ο οποίος έφερε τα ποιήματα του Ομήρου εις την πόλιν μας, και υπεχρέωσε τους ραψωδούς να τα απαγγέλλουν κατά την μεγάλην εορτήν των Παναθηναίων ένα προς ένα με τη σειρά τους και κατά τάξιν, καθώς και σήμερα ακόμη γίνεται. Αυτός δε ήτο που έστειλε και, έφερεν εις την πόλιν μας μ' ένα πλοίον με πενήντα κουπιά τον Τήνιον Ανακρέοντα.
Να εκλέξουν δε κριτάς αυτών όχι νεωτέρους από τα πενήντα έτη, και όποιον μεν από τα παλαιά ποιήματα ευρεθή κατάλληλον, να το εγκρίνουν, όποιον δε είναι ελλιπές ή εντελώς ακατάλληλον, αυτό να το απορρίπτουν ολοτελώς.
Και ποίος αγνοεί την ροδοδάκτυλον και αν ελάχιστα γνωρίζη τα Ομηρικά ποιήματα; Και αι παρομοιώσεις της μορφής είνε ίσως αι ολιγώτερον τολμηραί• αλλά πόσοι δεν εμιμήθησαν και αυτά τα ονόματα των θεών, ονομαζόμενοι Διονύσιοι και Ηφαιστίωνες, Ζήνωνες και Ποσειδώνιοι και Ερμείαι; Υπήρξε δε και μία Λητώ, σύζυγος Ευαγόρου του βασιλέως των Κυπρίων, και όμως η θεά δεν ηγανάκτησε και δεν την απελίθωσεν όπως την Νιόβην.
Βραδύτερον, το όνομα της Αρχιδίκης εγένετο μεν επίσης διάσημον ανά την Ελλάδα, αλλ' ουχί τόσον διάσημον ως το της πρώτης και αντικείμενον συνδιαλέξεων. Ότε δε ο Χάραξος, ελευθερώσας την Ροδώπιν, επέστρεψεν εις την Μυτιλήνην, η Σαπφώ πολλάκις τον έσκωψεν εις τα ποιήματά της. Αλλά είναι καιρός να αφήσωμεν την Ροδώπιν.
Αλλ' επειδή τα ανδραγαθήματα των σημερινών Ελλήνων εξισούνται με εκείνα των αρχαίων, και νομίζονται άσματος άξια, ας περιορίσωμεν, διά τους επιθυμούντας να γράψωσιν επικά ποιήματα, το μέτρον των ηρωικών στίχων, του οποίου ο μόνος κανών είνε ο ακόλουθος: Ο ηρωικός στίχος συνίσταται εκ δύο οποιωνδήποτε επτασυλλάβων, και τομής μετά τον πρώτον και προ του δευτέρου π. χ.
Διάβασα κάτι μικρά του ποιήματα στην Εστία, είναι τώρα κανένας μήνας. Να το νύχι, να και το λιοντάρι. Ο Δροσίνης ένα ρομάντσο να μας κατάφερνε, δε γίνεται, θα είτανε ρομάντσο από μάστορη καμωμένο.
Ως των «Περσών» του Αισχύλου, ούτω και των «Μνημοσύνων» ο αναγνώστης, συγκρίνων την τότε προς την σήμερον Ελλάδα, αναγκάζεται να θεωρήση αμφότερα τα ποιήματα ως αρχαϊκά και ν' ανακράξη μετά του Βύρωνος, 'Τ is Greece, but living Greece no more! Υπολείπεται ήδη να εξετάσωμεν και υπό καθαρώς τεχνικήν έποψιν το ποιητικόν κληροδότημα του αποθανόντος.
Ακόμα και στις τελευταίες του ημέρες το κρατούσε μυστικό και προτιμούσε ν' ακούη να του λεν για τα έργα «Εκδρομή» και «Ποιήματα Αισθηματικά». Δεν υπάρχει αμφιβολία ωστόσο ότι το δηλητήριο που μεταχειριζόταν ήταν η στρυχνίνη.
Τι όμως ψέλνανε τα ποιήματα εκείνα των παιδιών του Αλκαίου; Και τι άλλο, παρά του ξένου τα κατορθώματα!
Εάν είνε ποιητής και έχη μεγάλην ιδέαν περί του εαυτού του, μάθε, του λέγουν, ότι ο Φιλόξενος εχλεύασε τα ποιήματά σου και τα κατηγόρησε ότι είνε άμμετρα και κακοσύνθετα.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν