United States or Western Sahara ? Vote for the TOP Country of the Week !
Επομένως αυτήν την ιδιότητα πρέπει να την έχουν εξ ίσου και τα πρώτα και τα τελευταία, αφού είναι ονόματα. Ερμογένης. Πολύ ορθά. Σωκράτης. Αλλά τα μεν τελευταία, καθώς φαίνεται, ήσαν ικανά εις τούτο διά μέσου των πρώτων. Ερμογένης. Έτσι φαίνεται. Σωκράτης. Καλά.
ΠΑΡ. Λοιπόν και ο παράσιτος δεν θα εσώζετο υπό της παρασιτικής εάν αυτή ήτο ατεχνία. Ή όχι; ΤΥΧ. Βέβαια. ΠΑΡ. Λοιπόν η τέχνη σώζει, η ατεχνία δε όχι; ΤΥΧ. Αναμφιβόλως. ΠΑΡ. Η παρασιτική επομένως είνε τέχνη. ΤΥΧ. Τέχνη, ως φαίνεται.
Η διχόνοια και οι εμφύλιοι σπαραγμοί επροκάλεσαν τας εξωτερικάς επεμβάσεις, και επομένως την υπό τους Ρωμαίους υποδούλωσιν αυτής. Ο Ελληνισμός όμως κατέκτησε βαθμηδόν τους Ρωμαίους κατακτητάς, και εξελληνίσας την εν Κωνσταντινουπόλει συσταθείσαν Ρωμαϊκήν Αυτοκρατορίαν, Ελληνικήν επί τέλους ανέδειξεν αυτήν.
Επομένως αι ηδοναί μεγαλόνουν μαζί με την ενέργειαν και όσα μεγαλόνουν μαζί είναι συγγενικά. Όσα όμως είναι διαφόρου είδους, επίσης και τα συγγενικά των είναι διαφόρου είδους. Τούτο δε ημπορεί να εννοηθή καλλίτερον εκ του ότι αι ηδοναί αι παραγόμεναι από διαφορετικάς ενεργείας γίνονται εμπόδια εις τας ενεργείας.
Όστις όμως στερείται του αληθούς λόγου ποτέ δεν ημπορεί να γίνη σοφός, και εις όποιον δεν υπάρχει σοφία, η οποία είναι το μεγαλίτερον μέρος της όλης αρετής, αυτός δεν ημπορεί να γίνη τελείως αγαθός και επομένως ευτυχής. Τόσον είναι ανάγκη να θέσωμεν ως βάσιν τους αριθμούς. Διά ποίον δε λόγον τούτο είναι αναγκαίον, θα εχρειάζετο πολύ περισσοτέραν συζήτησιν από όσα είπαμεν.
Κατ' αυτόν λοιπόν τον τρόπον και τα ωραία σώματα και τα ωραία νόμιμα και η σοφία και όλα όσα ελέγαμεν προ ολίγου είναι ωραία καθ' όσον είναι ωφέλιμα. Ιππίας. Αυτό είναι φανερόν. Σωκράτης. Επομένως το ωφέλιμον θεωρούμεν ημείς ως ωραίον, φίλε Ιππία. Ιππίας. Βεβαιότατα, Σωκράτη μου. Σωκράτης. Αλλά βεβαίως το ωφέλιμον είναι εκείνο που κάμνει κάθε αγαθόν. Ιππίας. Αυτό είναι. Σωκράτης.
Επομένως, φίλε Θεαίτητε, ούτε αίσθησις ημπορεί να είναι επιστήμη, ούτε η αληθής κρίσις, ούτε ο λόγος ο συνοδεύων την αληθή κρίσιν. Θεαίτητος. Όχι, καθώς φαίνεται. Σωκράτης. Αί λοιπόν, κυοφορούμεν και έχομεν να γεννήσωμεν τίποτε άλλο ακόμη περί επιστήμης, καλέ φίλε, ή όλα τα εξεγεννήσαμεν; Θεαίτητος. Βεβαίως, μα τον Δία, εγώ προς χάριν σου είπα περισσότερα από όσα είχα μέσα μου. Σωκράτης.
Εάν δε δεν είναι δυνατόν συγχρόνως να λυπήται και να χαίρη, πάντοτε όμως εις ολίγην ώραν λυπείται δι' ό,τι ευχαριστήθη, και θα ήθελε να μη είχε δοκιμάσει εκείνην την ευχαρίστησιν. Δηλαδή οι κακοί είναι γεμάτοι από μετάνοιαν. Επομένως δεν φαίνεται ο κακός να διάκειται φιλικώς ούτε με τον εαυτόν του, διότι δεν έχει τίποτε αξιαγάπητον.
Δηλαδή εγώ το εννοώ αυτό ως εξής· ότι κανείς δεν κρίνει το ωραίον ως άσχημον ή κανέν άλλο από τα παρόμοια. Θεαίτητος. Τότε λοιπόν, καλέ Σωκράτη, το παραλείπω, και παραδέχομαι την γνώμην σου. Σωκράτης. Επομένως όταν κανείς κρίνη και τα δύο είναι αδύνατον να κρίνη το έν ως το άλλο. Θεαίτητος. Φαίνεται. Σωκράτης.
— Επομένως, τον ηρώτησα, και εις τα γυμναστήρια η υπερβολική κούρασις του σώματος είναι νομίζεις, αγάπη προς την γυμναστικήν; Νομίζεις ότι είναι ωφέλιμος; — Χωρίς αμφιβολίαν, μου απήντησε, καθώς βεβαίως και εις το ζήτημα της φιλοσοφίας έχω την ιδέαν ότι είναι αυτή πολυμάθεια.
Λέξη Της Ημέρας