United States or Palestine ? Vote for the TOP Country of the Week !


Εάν αι σκέψεις μας απορρέουν, ως νομίζομεν, από την πραγματικήν σημερινήν κατάστασιν της γλώσσης, ελπίζομεν ότι η μέθοδος την οποίαν παραδεχόμεθα δεν θέλει αποδοθή εις ιδιοτροπίαν.

ΜΗΛ. Μη αμφιβάλλετε ότι και ημείς επίσης αναγνωρίζομεν ότι είναι δύσκολον να αγωνισθώμεν προς την δύναμίν σας και την τύχην, αν δεν θα είναι ίση· πιστεύομεν όμως, ως προς μεν την τύχην, ότι προστατευόμενοι υπό του θείου δεν θα είμεθα κατώτεροι σας, διότι αγωνιζόμεθα όσιοι προς αδίκους· ως προς δε την έλλειψιν της δυνάμεως, ελπίζομεν ότι θα αναπληρωθή αύτη διά της συμμαχίας των Λακεδαιμονίων, η οποία συμμαχία τους υποχρεώνει να μας βοηθήσουν, αν όχι δι' άλλην αιτίαν, τουλάχιστον διά την συγγένειαν και από φιλοτιμίαν.

Άλλοι πάλιν, καίτοι ομολογούντες ότι ταύτα δεν έχουσι καλώς, διατείνονται ουχ ήττον ότι πρέπει να μένωσιν άθικτα δι’ ευγνωμοσύνην προς την λυτρώσασαν ημάς από του ξένου ζυγού Εκκλησίαν, δι’ ης ελπίζομεν τάχιον ή βράδιον και την πραγματοποίησιν των εθνικών ημών πόθων.

Ή μήπως ελπίζομεν ακόμη, αν τυχόν μας διαφύγη τούτο, ότι θα εννοήσωμεν τελείως το ζήτημα της αρετής, περί της οποίας δεν θα είμεθα ικανοί να εξηγήσωμεν αν είναι πολλά ή τέσσαρα η έν; Λοιπόν, εάν πειθώμεθα εις τας υποδείξεις του εαυτού μας, με κάθε τρόπον πρέπει να επιτύχωμεν να υπάρξη τούτο εις την πόλιν μας. Εάν όμως τυχόν νομίζωμεν ότι απολύτως πρέπει να το παραιτήσωμεν, ας γίνη ούτω.

Δόσετα παιδιά να πιουν! φωνεί προς τον υπηρέτην ο υποψήφιος, και παρέχει εαυτόν βοράν εις τας περιπτύξεις των οινοφλύγων. — Αυτοί έρχονται από του Ομέρ! λέγει ταπεινή τη φωνή εις τον γείτονά του είς των παρακαθημένων, Δεν λησμονεί, ελπίζομεν, ο αναγνώστης, ότι Ομέρ είνε είς των υποψηφίων δημάρχων. — Και πού το 'ξεύρεις; ερωτά ο γείτων. — Τους είδα! Κ' εγώ από 'κεί έρχομαι.

Μα μη νομίσετ' ότι ζητούμ' αυτά τα μέρη, Διότι ωφελείας η γη των θα μας φέρη, Αλλά διότι μόνον ελπίζομεν μια μέρα Καμμιά αρχαία δόξα να βρούμε κι' εκεί πέρα, Διά να φουρκισθήτε Εσείς οι Αβδηρίται. Ποιος εβίασε τον Βίσμαρκ προσκλητήριον να στείλη Κι' εις εμένα; . . . Εσείς μόνοι εγαυγίζατε σαν σκύλοι, Ότι πρέπει να καθίσω στο συνέδριον μαζύ σας Και με σας να έχω ψήφους στα ζητήματά μου ίσας.

Αν ήτο δυνατόν ν' απαλλαχθή του φοβερού τούτου αντικρυσμού, θα εστερούντο του κυριωτάτου αυτών επιχειρήματος οι εξεγειρόμενοι κατά της θανατικής ποινής, ως ελπίζομεν να πεισθώσιν οι αναγνώσται της κατωτέρου αψευδούς διηγήσεως.