United States or Maldives ? Vote for the TOP Country of the Week !


«Camatayan lamang ang nacapipinid «sa aqui,t, sa Poong ligaya nang dibdib, «icao,i, siyang uacas nang dalita,t, saquit, «at mula nang toua na hindi maliripSa mauica ito,i, tambing na linisan ang masayang jardin na dating aliuan, binalot nang paño ang binasang liham at saca nagtuloy pumanhic sa bahay.

Sa alay na sintá ni Constancio't hibik nag-aalan~gnin sana yaring dibdib, n~guni't sa pasiyang hatol n~g pag-ibig dapat itakuil ang sa pusong lan~git. Kaya buhat na n~ga n~g aking tan~gapin ang padalang liham, kapatid na guiliw, parang binabaka ang gulong panimdim na matutuhan ang dapat kong gawin.

Anopa't sapul nang gumitaw sa kanyang dibdib ang kutob na pinagmamaliwan na't nililimot siya n~g babaeng nan~gako n~g pagtatapat, ang nakakikiliting kilos at anyo ni Elsa nang gabing mapanhikan niyang aawitawit na nagiisa sa loob n~g bahay, at ang matiwalang pagsama sa kanya noon hanggang sa bangka, saka ang nilalaman n~g mahabang liham na ipinadala sa kanya, ay hindi lamang m~ga pangyayaring laging sariwa sa alaala ni Tirso kundi nagdudulot din naman sa kanyang puso n~g bagong damdaming sinisibulan n~g bago ring pagasa ... Ang buhay n~g tao ay nasasalalay sa gulong n~g Kapalarang walang humpay na umiinog.

Sa kanyang pagiisa ay madalas na pumapatak na lamang ang masasaklap na butil ng luha luhang tila perlas na dumadaloy sa kanyang mga pisngi. Kay pait ng mga sandaling mangulila sa kasuyuan! Apat na liham na ang kanyang ipinadala kay Eduardo, nguni't kahit isang kasagutan ay di siya nagtatamo man lamang. Nasaan nga naman ang dating paglingap ng ating binata?

Ang karaniwang sulatán ay kawayan ó m~ga dahon n~g halaman na siya ring inugali n~g m~ga taga ibang lupain n~g di pa natutuclasan ang paggawa n~g papel at ang panulat na ginagamit ay matulis na bakal ó patpat at di umano'y tinatawag na sipol . Ang m~ga susulatín naman ay ang canilang m~ga tula at awit na siya nilang gawî ó kung dili ay ginagamit sa pagtatala n~g bilang n~g canilang m~ga hayop at m~ga kalakal at gayon din sa pagsulat n~g liham.

Nguni't napapalayo ako. Pagbalikan natin ang iyong tanong. Manuel, tanggapin ang tungkos ng mga liham na ito at sa mga iya'y mababasa mo ang aking sagot ... Huwag mong buklatin dito, sa inyong bahay mo na basahin ... ¡Ah! Huwag sana, at kung may tutol ka'y sa ibang araw ka na parito.... Hindi kita itinataboy.

Ihahangang dito at pakahihintin ang tapát mong hatol sa alay kong daing, lakip ang kumusta't sa kayang pupulhin ay natatalagang lingkod hangang libing. Sagót ni Marcela. Dalmaciang kapatid ang ganitong liham ay paban~góng suob sa tinataghuyan, upáng sa amuki n~g pagsintang alay ang pinto n~g iyong bighani'y mabuksan.

Hindi n~ga Marcela; ito'y isang bagay na isasanguni sa pagmamahalan at ipahahayag tanáng kalihiman niyaring aking dibdib mula niyaong araw. Maniwala ka kapatid na guiliw ang liham na yao'y mula nang tangapin salamat at di mo palá nápapansin na yaríng isip ko'y nagpaparang halíng.

Nagcataon namang doroon sa jardin ang bunying dalaga na may pusong garing, ang sariling diua parang inaalio, sa tanang bulaclac at simoy nang han~gin. Siyang pag-aabot nang naturang liham sa parang linalic at maputing camay, quinuha at saca tumanong pagcouan: ¿sino caya baga ang pinangalin~gan?

Romeo'y sumagot, aniya y "¡mut-yang hirang palad co'y natan~gi sa lalaquing tanan! pagcat di tinangap padala mong liham at n~gayo'y huli na gagauing ano man." Si Julieta nama'y sa dulong pahayag ang loob namangha't ulo'y napataas, at aniya, Romeo'y ¿baquit huling lahat ang biyayang gagauin? ito'y hindi tatap."