United States or Pakistan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Napan~ganyaya na't wala nang hihintin tulad sa nagdaang sinirang pananím ang pag-asa'y lubos na may aanihin at nang naglalaman ay saka kinitil. Sa lílimang bagay na aking tinuran ika-anim yaóng away na nagdaan ¿ito kaya'y hindí dapat ipagnilay n~g tawo't isipin huling kararatnán?

Iniisip ang kakanin, nararapat kayang ihanda ngayon o bukas. May natitira pang kaunti sa paminggalan; kung si Semel ay nakakain na sa nayon at hindi humapon mamayang gabi ay may kasiyang pagkain sa kinabukasan. Muli't muling tinignan ang nalalabing pagkain. Hindi ako magtitinapay ngayon, aniya; saka kakaunti ang aking harina; baka sakaling umabot hanggang biyernes.

Saka, ng maitindig niya, ay kanyang pinagsalitaang: Ano, kapatid! Hala, gumalaw ka ng kaunti. Ikaw ay magpainit. Huwag na tayong magluwat dito. Tayo na. Nguni't ang lalaki ay nakatayo pa, di umiimik, malugod na minamasdan ni Semel; di makapagbigkas ng isa man lamang salita. Anong nangyayari sa iyo? Bakit di ka magsalita? Hindi maaaring magparaan tayo ng taginaw rito.

Naghihintay, Habol Tanggapin mo sa maydala nito ang isang "maralitang handog" ... AKO RIN. Isang kibit lamang n~g balikat ang ginawa ni Tirso pagkatalos sa laman n~g sulat, saka pan~giting nasabi ang ganitong m~ga kataga: ¿May katuwiran na n~ga kaya akong magturing sa sarili na mapalad na, dahil sa ganitong buhay na tinatawid ko?...

N~guni at ang inyo namang nakikita sa bayad n~g Bayan ay labis labis na may dakilang libing, kasál at binyag pa may pamisa't saka sarisaring pista. Ito nama'y pawang pinagbabayaran n~g naman mura't sa halagang mahal, yaón sa wari ko ay labis na naman aywan sa m~ga may han~gad sa yaman.

Ang kapayaang naghahari doon ay ginagambala n~g kanyang pagtaghoy: «¡Ay, sawi kong palad!...» wikang naghinagpis saka idinugtong «¡buhay n~g buhay ko, patawad oh, poon!...» At bago tumayong yumakap sa kurus, luhang mapapait sa mata'y nanagos, matimyas na halik kanyang iginawad saka naghimutok «¡Tuning n~g buhay ko, tanggapin mo irog!...

Si Pusò'y nag-alan~gan sa una at sakâ nagsalit

Balt: Tunay n~ga, iha. Tio Bes: Bah, mallari, siya ang sumese doon; saka dela niya, bang regalo kanú queka. ¡Naku, taganang mahat sa kanyá ing asung iyon. Tagpo VI. =Si ANGELING at si LUISITO.= Ang: Maghintay ka pa n~g ilang saglit. Lui: ¿Maghintay pa? Ang: Oo. Pagka tayo umalis n~gayon din, ang dulo'y abutin tuloy tayo n~g habol. Lui: At, ¿paano ang ibig mong gawin ko?

Matanto nang Pari ay pinaluhod na ang taong kukunin niyong palamara saka sinubuan nang mahal na Hostia galit nang Demonio'y sabihin pa bagá. Di ganiyan aniya ang ating usapan nang namamangka kang nasa karagatan kundi ang kita ay payamanin lamang at ikaw ay akin sa taning kong araw.

Si Matrena ay hindi lumilingon na nagbububulong. Tumigil sa may kusina, saka minasdang isa-isa, na iiling-iling at di kumikibo. Nahalata ni Semel na galit ang kanyang asawa; nguni't anong gagawin? Sapagka't walang may ibig, ay tinagnan niya sa kamay ang kasama at sinabing: Maupo ka, kapatid. Humapon tayo. Ang kasama ay naupong walang imik. Ano Matrena; hindi ka ba naghanda ng hapunan?