United States or Italy ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ako'y nasayahan at naramdaman kong sumasal ang tibok ng puso at waring ako'y napa-angat sa aking kinalalagyan na di ko makuro kung bakit. ¿Pag-ibig na kaya ang kahulugan ng ngiting iyon? Kung pag-ibig ay ¿paano ko maaalaman? At sakaling pag-ibig na nga'y ¿ano ang maidudulot sa aking buhay? Ang sunod sunod kong tanong sa sarili.

At kahima't ako'y kaniyang hatulan nang dahil sa utos niya'y sumalangsang ay tututol ako't yaong ibinigay niya, ay pagkaing di ko maibigan. Pagdating sa bahay ay itinanong na yaong pinagbilhan nang sintang asawa ¿anong pagbibilhang itinugon niya kinuha nang Hari kahoy kong dinala?

Ang panyong idampi sa labi, sa bibíg, ay may kahulugáng: kitá'y sinisinta, kitá'y iniibig hanggang sa libin~gan; at sakasakaling sa matá ipahid: ako'y namamanglaw kung di ka makita, kung di ka masilip n~g dusta kong buhay; at sakasakaling ihaplos sa dibdib: ako'y mamamatáy .

Ang ama'y namatay, siya'y may dalawang anak na kambal at ipinamanhik sa akin na siya'y pabayaan kong mabuhay hanggang sa mapalaki niya ang kanyang mga anak na hindi mangyayaring mabuhay ng walang ama o ina. Hindi ko nga dala ang kaluluwang iyan.

Bahagya mo pa lamang katatapos na mangusap ay siyang pagtama sa aking mata nang hindi ko na naaalaala ngayon kung tubig ó pabango na aking ikinapatili ng malakas at ako'y napapikit sa hapdi, Makailang sandali'y dumilat ako at ang una kong nakita'y ikaw na anyong mananaga. Manuel ang sigaw ko pabayaan mo sila.

Bakokoy ang palambing na tugon ni Kadiliman, hwag mong babayaan ang ating Kapisanan, hwag kayong makikinig sa masasaráp na sabing madalás magbulid n~g aking kapurihan, kahit pabalubaluktok ang aking sasabihin paniwalaan ninyo, n~g ako'y guminhawa, kahit gawin kong tulay kayo sa aking Kadiliman, ako din ang inyong ibigin; nadinig ni Kamagong ang m~ga salitang itó na halos nagpupuyos ang kanyang dibdib; n~guni't di binubuka ang kanyang bibig.

Huag na lamang mabaón sa hukay ang kaawa-awang lupa kong katawan: sa mawika ito nalaglág na namán ang luha't gayari ang hulíng tinuran. Katiwala kami n~g iyong paglipat doon kay Marcela, pagka't sa hinagap kun bagay sa tibay hindí naman sukat magagaping daglí n~g may lilong han~gad.

Iyan ang paraan kung bakit ko nakilala ang inyong pangalan. Kaya hindi na ninyo ipagtataka kung bakit sinabi kong nakilala nga kitang malaon na ay di paris ng pagkikilala nating ngayon na pinagabot ang mga kamay. At, kung bakit hindi napapawi sa akin gunita ang inyong pangalan?

¡Ano't ganito na ang pasan kong hirap! ¡Ano't ganito na ang aking pan~garap! Ang lahat n~g bagay ay napatatawad, ¿Patawarin kaya ang imbi kong palad? Gabi-gabi ako'y hindi matahimik Na parang sa aki'y mayrong nagagalit, Ang pasan kong sala'y laging umuusig Sa kabuhayan kong di man managinip.

Nguni't hindi ku pa batid, at hindi ku pa nauunawa ang bumubuhay sa mga tao . Nabuhay ako sa paghihintay ng pahayag ng Maykapal, ng huling salita ng Diyos. Sa ikaanim na taon ay naparito ang babae na may kasamang dalawang batang kambal, aking nangakilala at napuna kong sila'y nabuhay. Ng magkagayo'y aking naalamang lahat at inisip ko.