United States or Niger ? Vote for the TOP Country of the Week !


Kung sa bagay ay dapat na sana naming ipagdamdam ang iyong m~ga binitiwang pan~gungusap; n~guni't ipinagpapaumanhin na namin, sa paniniwalang makukuha pa rin namin na ikaw ay maliwanagan, at sa huli ay makikilala mo ang kahalagahan n~g aming layon. ¡Salamat! Subali't, huwag na kayong magpagod ang matigas ding tugon ni Mauro. Alalahanin mo, na ang sarili mong kapakanan ang siyang dapat unahin.

Kita mong kami ay walang anak na isa man lamang. Kung iyon po lamang Lelong, ay pabayaan ninio't pag sisilbihan ko kayong parang magulang, lalo't ako'y hindi po naman nakakilala n~g ama't ina at n~g maewan po ako'y musmos pang lubha! Wala ka bang m~ga kapatid? Wala din po. Sus, di magaling: anó, titirá ka na? Opo, titirá na ako.

Kaya kayóng maglíliwalíw sa Antipulo, nang huwág kayóng sumiman~got pagdatál doón, ay magbaon kayó n~g Pinatatawad kitá!, Ang Mananayaw, Mga Anák Bukid, ¡Duwág! Sa tabi ñg bañgin, ¡Tadhana!, Halina sa Lañgit!, ¡SAWÍNG PAGASA!, Larawan ñg Pagirog, Pañgarap ñg Buhay, ¡Walang Diyos!, ¡Higanti at Pagsisisi!, ¡Enchang!, ¡Kristong Magdaraya!, ¡Parusa n~g Diyós! ¡Imbing Kapalaran!

Wala, kumare, nanaginip lamang pala ako. Para ko bang nakitang ang anak ko'y nilalapitan n~g tatlong lalaking may sun~gay. Panaginip n~ga lamang iyan; matulog na kayong muli. Nang hindi na tugunin ang ganitong saad ay itinanong naman ni Elsa sa kanyang ale: ¿Sino, tia, ang matandang iyon? ang bulong. Si kumareng Magda, paanas na sagot n~g itinanong. ¿Si manang Magda? ¿At kailan pa po rito?

¡Si tia! at n~gumiti pa si Elsa sa pagbigkas n~g m~ga salitang ito. ¡Wala po kayong sukat ipagalaala sa pagkaparito kong ito! ¡Wala raw! Halika n~ga sa loob at dini kita magusap. Nasok ang dalawa sa isang bulwagang wala nang nakatatanglaw liban sa isang munting bughaw na bombilla na taang talaga sa pagtulog.

Kayóng bumabasa nitó, ay inyóng hatulan kung sino ang natumpák: ang hiyás na nagagamit n~g isáng tao lamang ó ang aklát na pakíkinaban~gan n~g marami ang lalong mahalagá, Kauntíng pagkukuro ang inyóng papaghariin. Tutupín ninyó ang inyóng m~ga puso at siyáng magsasabing: mahalagáng pagaari ang m~ga aklat kay sa hiyás na nawawala.

Kayong Ama't Ina na palatun~gayaw at mapagsalita nang wikang mahalay kayo ang sa anak ninyo'y umaaral nang lahat nang man~ga likong kaasalan. At ang nagtuturo sa man~ga inanak nang bagay na man~ga di karapatdapat kayo rin sa huli naman ang lalan~gap nang bun~gang mapait sa binhing masaklap.

¡Si Teang na naman! ¿At ano? Kung siya lamang ang narito't kakawit-bisig mo, kaipala ay wala kayong sukat ipanaghili sa dalawang iyan.... Kung siya ang aking iniibig n~g boong pagkatao, oo; datapwa't ang totoo'y ... nalalaman mo nang hindi siya. ¿At sino? ¿Kailan~gan pa bang sabihin ko? ¡Sa di ko nakikilala!

Maghunos dilí ngá tayo at imulat natin ang mata, lalong laló na kayong mga babai, sa pagka't kayo ang nagbubukas ng loob ng tao.

Huwág na kayóng makilaban ang amuki ko mahál na katoto, pagkâ't kayó'y malubhâ at matitiyák kong ka aanhin n~g m~ga kaaway sa kalagayang iyán. Hindî maáari ang mapusok na sagót sa akin lahát n~g kawal na may dan~gal, ay dapat mamatáy muna, bago sumukò sa kanyáng kalaban. Tumakbó ka pô't aytó na silá.