United States or India ? Vote for the TOP Country of the Week !


Noón ay nagdilim a~g la~git, humagunot a~g kulóg, a~g lintik ay nagsiguhit n~g boó~g tatalím at a~g ulán ay bumuhos. A~g m~ga tao~g karamiha'y luksâ na dumaló sa Bagumbayan ay para~g ipinagtabuyan n~g m~ga «elemento», at a~g tatlo~g Parì ay binitay.

Palibhasa'y akó marahil ang unang sumaksi sa pagkakasulat ng mga unang dahon nitó, kaya siyang napitang tumungkol ng kailañgang pagpapaaninaw kung anó't ang isáng akdang limbag na noon pang Agosto ng 1909 ay ñgayon lamang natuluyang palabasín at ipagbibilí sa mga aklatan. Ang Bulalakaw ng Pag-asa ay natapos sa limbagan noon pa ñgang 1909.

¿Anó ba ang cabuluhan noon, huwág lamang patayín tayo n~g lintíc? ¡Bah! huwág cang mag-alaala; dapat magcaroon ang m~ga monja n~g isáng «pararayo» upang silá'y máligtas. ¿Siyá n~ga ba? anáng sundalo, n~guni't anóng cabuluhan n~g pararayo'y n~gitn~git n~g dilím ang gabí?

Cun malapit nang magsugat ang cancro, ay lalong masaquit; at cun nacapagsugat na ang lumalabas doo,i, totoong baho; ang sugat ay gumagapang at cun minsan mayroong ugat na na-aabot at lungmalabas ang dugo. Ang marahil sibulan noon ay ang man~ga matabang tauo, at ang man~ga dalagang matanda.

Noon naman, ang Arabia na kanyang kinamulatan, ay siyang maitutulad n~gayon sa Estados Unidos n~g Amérika, sa Inglaterra n~g Europa at sa Hapón n~g Asia, dahil sa kalayaan n~g isa't isa na makapapamili n~g kanikanyang religion, at sa gayon ay nabuksan ang kanyang isip n~g di ano lamang.

Ito ang ayos n~g pagsulat n~g m~ga tagarito at sa ganito'y nagcacaunawaan at agad nailalakip n~g bumabasa ang letrang kulang at di umano'y nilalakipan din n~g m~ga tanda na gaya halimbawa n~g || na aní Mass ay inaaring m, n, t at ibp.; ano pa't gaya rin n~g wicang pahlabi ó pehlebi n~g m~ga persa noon Edad media.

Sa catagang sabi n~ga ay di asal gubat na gaya n~g sabi n~g ibang mananalaysay, cungdi isang ugaling mahal na tangkilikin n~g alin mang lupaing may inimpoc na bait. =Icasampung Pangcat= =Pagkakalakalan.= Ang pagkakalakalan dito na noon pang una'y laganap na bago natuklasan ito n~g m~ga taga Europa ay isa sa m~ga pinakamahalagang bahagi n~g kasaysayan n~g Pilipinas.

Itong damo,i, quilala nang man~ga bata, sapagca ang dahon ay canilang pinipirot sa tubig; at ang gatas noon ay lungmalapot sa arauan parang calamay. Ang catauan noon ay gan~ga tingting nang ualis, at namumulupot sa cahoy. Ang bulaclac ay totoong unti at ualang color. Ang ibang puno ay bungmubun~ga, at ang iba,i, hindi. Cun mahinog ang bun~ga ay mapula, at mayroong isang boto sa loob.

Sa isang maaliwalas na tahanan na natitirik sa daang San Marcelino ay kasalukuyang naghahari noon ang isang masiglang sayawan. Ang tahanang yaon ay lubhang napakaganda ang pagkakaayos na nasa loob pa mandin ng isang halamanang maraming mga bulaklakan ang mga palibot. Ang tahanang yaon ay mapagkikilala na isang mariwasa ang may-ari.

¡Umasa tayo at maghintay! ang ipinanglulunas na lamang niyang hatol sa lahat. ; umasa tayo at maghintay ... ang ikinasisiyang tugón naman n~g marami. Subali't ... ¡bigong pagasa! at ¡sayang na paghihintay! Sapagka't sa kinahapunan noón, si Pablo ay boong tápang na pumasok sa maluwang na pinto n~g Pagawaan, na kasama n~g may labing isá pa, buhat sa ibang ginagawan.