United States or Anguilla ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ang paro't parito n~g simoy n~g hangin, nakapagdudulot n~g lamig at aliw datapwa't kung gayon ang iyong pag-guiliw, ay lubos katulad n~g isang pag-hamak at wala na akong hihintáy hintaying matapat sumintang hantun~gan n~g daing.

At, palibhasa,i, ang panahon ay ualang catiguiltiguil sa caniyang paglacad, maigui man, ó masama man ang simoy nang hangin, ó ang singao nang lupa, ay dumating din ang oras , na tinutucoy co sa pagdalao sa aquing quinacaibigang matanda, at agadagad ay naparoon aco sa caniyang bahay.

Kaya minsan ay sinabi na tuloy sa kanya ng manggagamot na si Dr. Velasquez, na, siya ay magbakasion sa malalamig na pook, sa mga pook na hindi mainit. Magpunta siya sa mga malalamig na pook upang makasagap ng mabuting simoy ng hangin. Kailangan ang ikaw ay magbakasion sa malamig na pook, tulad sa Los Banos, sa Bagyo, sa Lukban, sa Sibul, o dili kaya ay sa may ibang bahaging malayolayo sa siudad.

Oh! m~ga bulaklak n~g nagtayong kahoy at ikaw amihang malamig na simoy magbalita kayo n~g aking pagtaghoy sa kinalalag-yan n~g ihihinahon. Kayong sarisaring ibong lumilipad at ang palay palay na han~ging habagat ibalita ninyo ang daing n~g hirap sa kinalag-yan n~g ipapanatag.

Waring nagdudulot sa kanya ng lugod ng puso at kaligayahan ng damdamin. Kay sarap ng simoy ng hangin! Anong sarap kung masanghap! Kay bango ng simoy na dala ang mga kabanguhang humahalimuyak sa mga bulaklakan! Ang gabing yaon ay isang gabing puno ng pangarap at tulain! Sa kanya, ang gabi, ay waring nagpapahiwatig ng isang kaligayahan ng puso!

Manang isang hapong dinalao ang buhay niyaong magcaumpoc na lungcot at lumbay, sa isang uupan aco'y, nagulaylay at pinaguauari itong calagayan. Ualang ano ano'y, sumilang sa isip yaong paglilibang sa jarding mariquit caya n~ga,t, sa lagay aco ay tumindig hinanap ang simoy n~g han~ging malamig.

Nagcataon namang doroon sa jardin ang bunying dalaga na may pusong garing, ang sariling diua parang inaalio, sa tanang bulaclac at simoy nang han~gin. Siyang pag-aabot nang naturang liham sa parang linalic at maputing camay, quinuha at saca tumanong pagcouan: ¿sino caya baga ang pinangalin~gan?

Salamat na lamang at ni ano mang balitang kumalat ay wala na siyang pinangingilagan. Mabuti at lihim na lamang na nangyari ang lahat na di naalaman ng tao. Kaya't ang pangyayaring yaong nagbigay ligalig sa di iilan ay nagdaang parang walang ano man: nalihim sa madla. Ang simoy ng hangin ng gabi ay kay sarap samyuin!

Niaó'y buwán n~g Diciembre at ang malamíg na simoy ay umáanyaya sa tanáng na sumangap n~g maligayang sandalíng iniáalay n~g kaparan~gan, at bagá man dito sa ati'y di kaugalian ang magaksayá n~g panahón sa paglilibáng, ay ilan kong m~ga kaibigan ang nakipagyari sa akin na kami'y maglakbáy sa kagubatan n~g Mindoro, upang doo'y magparaan n~g maligayang panahón sa pan~ga~ngaso.

Hanggang libingan naman! Hindi ka kaya makalimot? Habang tumitibok ang puso ko. Saksi nila ang mabituing langit. Ang liwanag ng buwan ay parang nalulugod na bumabati sa kanilang pagkamapalad. Ang simoy ng hangin ay parang nagbabalita sa madla ng pagkamapalad ng dalawang puso: ni Eduardo at ni Leoning.