United States or Turkey ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Hen-de-rik!" "Oome! Oo-mè! Oo-mè!" "Hahaha! .... Hij zal niet weten wat-ie ziet als-ie wakker wordt!" "Hen-de-rik! Hen-de-rik!" "Meneer Tas!.... Meneer!" "Oome! Oo-mè!" "Daar heb je 't nou! Nou hoor-ie ons niet door 't leven dat 't water maakt!" "Nou, maar ik durf d'r best heen te loopen." "Nee. Laat dat nou. Je krijgt natte voeten voor niks. Jongen! Jongen!
Den rook met raspende stooten inslurpend, grimmig de tanden knersend, rukte-ie de blinde in z'n armen, stapte met één zet door de vuurlaaiing heen, liet 'r in volle bezinning, alsof-ie wist wat-ie dee, zacht en pijnloos op de steenen glijden, trapte met dronken gebaar de roodvretende gaten van 'r ondergoed onder zijn voeten dan mal-zwaaiend, naar 'n vasthou grijpend, viel-ie bewustloos tegen den grond, 't doodsbleek gelaat verpurperd door den gloed uit de deuropening.
"Ik praat met Rebecca," zei Eleazar, naar de bedstee gaand: "we hadden 't over wat de dokter vanmorgen gezeid heeft"... "Og!", zei Poddy, zich verveeld afdraaiend. "Hij zei wat-ie al voor tijjen gezeid heeft dat je na 't gasthuis mòt dat ze je in 't gasthuis 'n eind kennen helpen." "Og!" , kreunde de sigaretten jood: "wad-doe 'k 'r mee! Og!" "En as je hièr wat overkomt?"
Het vurig gestoei bij 't raam werd door 'n schaduw onderschept. Een hand betastte de klink, 'n doffe smak kreunde. Bedwelmd door den rook moest-ie gevallen zijn. Krankzinnig, niet wetend wat-ie deed, gejaagd als 'n dier, sloeg Eleazar de ruitjes en de vermolmde raamlatjes stuk.
Lachend nam Eleazar den keulschen pot met het zout, liet met 'n eierlepeltje zout in 't spongat zakken. Hij had 't zoo is eens zien doen. "Verschwarzte nar! Wat mors je nou!" , riep Essie: "hoe ken men zoo klatsche met kostbaar zout!" "Wat doet-ie dan?" , vroeg weer de blinde. "Wat-ie doet!", gierde Mijntje: "hij zit de waterleiding lepeltjes zout te voere! Hou nou op, gammer!"
»Met rust laten!« zei Noah, »nou, wat dat betreft, ze laten 'm genoeg met rust. Z'n vader of z'n moeder zullen 't 'm nooit moeielijk maken. En z'n familie laat 'm net doen wat-ie wil. Nou Charlotte? Ha! ha! ha!«
Want nog terwijl de visch stond te koken, met 'n beetje zout dat Mijntje bij den schoenmaker 'n haurik van 'n vent in de laaste tijd maar zout weigerde je an niemand, an je grootste vijanden niet! had geleend, kwam Suikerpeer thuis met harde bokkings. Wat-ie nooit dee, was 'm vandaag overkommen.
Teruggeleund in den stoel, keek ze 'm aan, zei ineens wat-ie d
Heete lappe enkel heete lappe dat versta 'k!" "Zout is beter", lei Eleazar uit: "denk an de tram. Wat smijte ze tusschen de rails as 't vriest?" "Géén zout!", zei Essie: "pekel! Pekel en zout zijne d'r twee. Wat 'n neweire van 't goeie zout! Wat 'n schtos! Net wat-ie gistere met de galletjes van de blieke dee! Geef mijn me emmer en laat Mijntje na de water-en-vuur-vrouw loope."
Wat hei-'k daarmee an me kop, godverdommè!", huilde de jood, opschokkend, de kamer doorloopend, van het lijkje naar het raam en wild met de armen bewijzend wat-ie wou zeggen: "Me heèle handel zit 'r in, Addenòj!... Waar mod-'k 't uitscheure om Tobie te betale!... Hoe kom 'k an nieuwe handel!... Met de pest-sjabbes rotte ze nog meer!... En Zondagmorrege de lawaaie!... Wor jij daar niet mesjogge onder!... Wat mod-'k beginne!
Woord Van De Dag