United States or Heard Island and McDonald Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !


Dan giet men het sap er in met 7 p. basterdsuiker, en vult het vat verder aan met gekookt en koud geworden regenwater; zoo legt men het op een warme plaats, om te gisten, en roert er dagelijks in met een stokje, terwijl men het schuim er afschept en telkens het ledige aanvult met koud geworden water, waarvan men eene kan vol bij het vat moet nederzetten; dit moet altijd boordevol worden gehouden, zoodat alle onreinheden gemakkelijk over het spongat kunnen wegloopen.

Toen riep de musch: »je hebt mijn broeder hond overreden, dat kost je paarden en wagen!« »Wel zeker, paarden en wagenzei de voerman, »wat zou jij mij kunnen aandoenen hij reed door. Toen kroop de musch onder het wagenkleed, en pikte zoo lang aan het eene spongat, dat de stop er uitviel, en de wijn liep weg zonder dat de voerman het merkte.

Een eenvoudigen sukkel zonder eenige ondervinding kan men moeielijk beter uitduiden, dan in de volgende spreekwoordelijke uitdrukking der Letten geschiedt: "de goede man schijnt in eene ton grootgebracht en door het spongat gespijsd te zijn." In eene andere spreekwijze drukken zij zeer naïef en duidelijk ons "schoenmaker blijf bij uw leest," uit.

Lachend nam Eleazar den keulschen pot met het zout, liet met 'n eierlepeltje zout in 't spongat zakken. Hij had 't zoo is eens zien doen. "Verschwarzte nar! Wat mors je nou!" , riep Essie: "hoe ken men zoo klatsche met kostbaar zout!" "Wat doet-ie dan?" , vroeg weer de blinde. "Wat-ie doet!", gierde Mijntje: "hij zit de waterleiding lepeltjes zout te voere! Hou nou op, gammer!"

Zij hield, terwijl ze sprak, haar doorschoten hand tegen haar borst gedrukt, waar een andere opening was, en waaruit nu en dan een stroom bloed vloeide als wijn uit een open spongat. Marius beschouwde het ongelukkig schepsel met innig medelijden. "O!" riep zij eensklaps uit, "nu komt het weder. Ik stik." Zij greep haar kiel en beet er in; haar beenen verstijfden op de straatsteenen.

De onzuiverheden, die door het gisten bovendrijven, worden er voorzigtig afgenomen; dan wordt de most in andere vaten overgegoten en op eene warme plaats gebragt. Nu volgt er nog eenige gisting door het opene spongat, en men moet eene flesch met most bij de hand houden om het overgeloopen vat telkens weder aan te vullen.

Als er hoegenaamd geene gisting meer wordt waargenomen, bedekt men het spongat met een niet te dik stuk linnen, en laat de vaten rustig tot het voorjaar liggen, wanneer men den azijn aftapt. Het is een goed teeken, als zich op de oppervlakte een vlies vormt, en dat mag vóór het aftappen volstrekt niet worden weggenomen of zelfs gebroken. Suikerazijn.

Daarop neemt men het brood er uit, en giet het vocht in een ander vat over, dat op eene warme, drooge plaats moet liggen, terwijl men een papier over het spongat plakt, waarin men kleine gaatjes knipt, om de lucht toegang te verschaffen. Azijn van aalbessen.

In het midden van den vloer stond een reusachtig vat met drie sterke ijzeren hoepels er omheen. Het spongat was open en daaruit klonk een gedempte stem, die zei: "Ik bid u, broeder, geef mij een dronk water, anders sterf ik van dorst!" De prins nam een glas water en goot het door het spongat; dadelijk daarop sprong een hoepel.