United States or Kyrgyzstan ? Vote for the TOP Country of the Week !
En al waar-i voor 'n oogenblik gevallen, wat zou dat bewyzen? Blyft men niet altyd mensch, en is de val niet noodzakelyk om de genade te doen uitkomen? Zeg, mensch, waar bleef de genade, zonder val? Dit wist juffrouw Pieterse niet, en ik ook niet. Ik vind dat die juffrouw Laps alweer gelyk had: zonder val geen genade, en zonder genade geen val.
Ik was beschaamd voor den wal, want ieder kende de jol van de Jachthaven, dat begryp jelui wel. En als ik m'n hand aan den riem sloeg, werd ze kwaad, en wou me wegdringen. Gut, op vechten af! Waar ze-n-eigenlyk heen wou, begreep ik niet. Als ik 't vroeg, riep ze: "rücken, rücken!" Ja, dacht ik, ruuken, ruuken, dat geeft wat! 'n Mensch moet toch weten waar-i heen wil!
Een vierde kandidaat is byzonder bekwaam in 't Loods-wezen. Hy weet den weg in de zeegaten ... Dat is juist de weg dien wy 't Vaderland niet willen opsturen. «Zie dien vyfde eens. Men aanbidt hem in z'n district ... Wèl, laat hem dan blyven waar-i bekend is en aangebeden wordt. Het Volk kent hem niet, aanbidt hem niet.
De tafel droeg toebereidselen tot 'n flink ontbyt goddank! maar hy zag niemand. Uit het kamertje waar-i eens zoo heerlyk geslapen had, klonk 'n stem 'n lieve heldere jonkvrouwelyke stem toch! die hem begroette met 'n soldatesk: werda! Wouter antwoordde niet, of byna niet, want het onnoozele "ik" dat-i zeer verwonderd uit-piepte, mag geen naam hebben.
Wouter erkende stamelend dat-i zich vergist had, en niet wist waar-i wezen moest. Juist wilde hy zeggen dat-i... de jongeheer Pieterse was, toen de meid, die zich volstrekt niet nieuwsgierig toonde naar z'n identiteit, hem de deur voor den neus dichtsmeet. Door m'n al te vurig dichterlyk genie heb ik me daar laten verlokken tot 'n overdryving die zeer te betreuren is.
Na lang zoeken en veel mislukte pogingen trof hy eindelyk 'n klein meisje dat hem bracht waar-i wezen wilde. Een oude jood antwoorde toestemmend op de vraag of hy koopman in kleeren was? Wouter trok z'n jasjen uit, wierp het op de tafel, en vroeg wat de man daarvoor geven wilde. Het kleedingstuk werd bevoeld, gewreven, gerekt, tegen 't licht gehouden, en 't eerste bod luidde: vier gulden!
Nu zullen wy eens naar de zolders gaan. Want... ook daar is altyd wat te doen voor 'n jong-mensch. Wilkens geleidde nu Wouter naar de hoogere verdiepingen van 't huis waar-i hem met gelyksoortige lessen besproeide.
Alweer die martelende vragen! Hy gevoelde behoefte om te schreien. En als-i de plaats voor 't kiezen had gehad, waar-i door ontlasting van z'n gemoed z'n wrevel had mogen verzachten tot weemoedigheid... och, dan had-i willen uitschreien aan Femke's borst.
Was 't niet jammer dat-i de kracht niet had, zich wakker te houden om te blyven beseffen waar-i was! Hy beproefde dit... als kleine man en als ridder, maar hy bezweek als 'n mensch. Doch hoe plezierig 't wakkerblyven zou geweest zyn, ook de slaap nu van gezonder aard dan zoo-even op dien boomwortel met wat gras er naast werkte weldadig.
Lang voor 't slechten of ophoogen der zandlaagjes die de slaverny moesten bedwingen of beschermen ik verdenk FRITS dat hy, na 't breakfast, brokstukken van tegenvoeters aan elkaar lymde lang voor de oudeheer gereed was met z'n allerduidelykste uiteenzetting van de zaak, was FRITS te Batavia, waar-i alweer 'n schat van ondervinding opdeed.
Woord Van De Dag