United States or Laos ? Vote for the TOP Country of the Week !
Een zeer eigenaardig sprookje is de geschiedenis van Woutertje Pieterse: geen zweverig sprookje, dat buiten het alledaagsche leven omgaat, maar het wonderverhaal van een ontwakende dichterziel temidden der meest stuitende alledaagschheid en van zijn streven naar goedheid, waarheid en schoonheid in een wereld, waar platheid, zelfzucht en eigengerechtigheid hoogtij vieren.
Voorts, omdat ik weet hoe men in hachelyke omstandigheden uitkomst wacht van elke verandering, en verandering van elke kleinigheid. En eindelyk, wyl ik denk dat juffrouw Pieterse op dit punt wel 'n mensch zal geweest zyn als 'n ander. Och, me lieve menschen, zei ze, wees toch bedaard, daar zullen de heeren wezen.
Haastig nam ik hem uit de handen van de Grieksche meid, brak hem open en las een uitnoodiging om op het bureau van den Nederlandschen Consul, Mr. van Uye Pieterse te komen. 't Was natuurlijk over m'n terugkeer naar huis, waarover al zoo lang was geschreven, en die door den steeds verder om zich heen grijpenden oorlog al meer op den achtergrond geschoven werd.
Maar... dit was nu de vraag niet. De vraag was, hoe hy 't moest aanleggen om zich weer te doen inlyven by den huize Pieterse, waartoe hy nu eenmaal van gods- en rechtswege behoorde... Hy pluisde de kruimels van z'n bordjen, en riep, ditmaal niet zonder onbehoorlyk zeedyksch tusschenvoegsel: Ik wou ........... dat ik zoo'n kruimel was! Dan wist ik ten-minste waar ik heen moest!
Wat is eigenlyk een ivoren toren? Wel, dat is zoo'n benaming van de Heilige Maagd. 't Is by-voorbeeld alsof je ... pater tegen den pastoor zegt. Daar heb je nu... Femke zocht een voorbeeld. ...daar heb je nu je moeder, hoe noem je die? Wel ... ik zeg: moeder. Juist. Maar hoe noemt haar een ander? Dan zeggen ze jufvrouw Pieterse. Precies.
En ik vraag aan u, juffrouw Pieterse, of gy u, zoolang gy, door middel van uwe kinderen, iets hebt te doen gehad met myne school, klachten hebt ik bedoel gegronde klachten, juffrouw Pieterse over de wyze waarop ik met behulp myner echtgenoote aan uwe menigvuldige kinderen heb onderricht gegeven in lezen, schryven, rekenen, vaderlandsche geschiedenis, psalmzingen, naaien, breien, merken en de godsdienst? D
Men behoeft slechts 't huis Pieterse en Woutertje zelf eenige malen te vergrooten, om 'n gelyk-soortig verschynsel overal te kunnen opmerken. De een zweert by z'n dorp, de ander by z'n gemeente, 'n derde by z'n vak, enz. Zelden ontmoet men 'n wydte van blik, die zekere altyd betrekkelyk nauwe grenzen overschrydt. 't Verschil ligt in de maat onzer bekrompenheid, maar ... bekrompen zyn wy allen.
Juffrouw Pieterse, begon Pennewip, myne school is beroemd tot op Kattenburg... hoort gy dat, en verstaat gy dat? Och ja, meester. Ik herzeg: beroemd, en wel voornamelyk wegens de goede zeden die daar heerschen... ik bedoel natuurlykerwyze: op myne school Godsdienst en deugd staan by my op den voorgrond. Ik zoude u verzen kunnen toonen over God... maar dit zal ik nu met stilzwygen voorbygaan.
De pruik riep duidelyk moord en brand, en daar hield ze van, die goeie juffrouw Laps. Goeden avend, juffrouw Pieterse, ik ben uw onderdanige dienaar. Ik zie, ge hebt gezelschap, maar... Dat is niks, meester. Komt uwé maar in, en ga maar zitten. 't Gezelschap was niets, en: "ga maar zitten." Wil uwe-n-'n koppie meedrinken, meester... saliemelk?
Iets over driehoeksmeting in 'n bedstee, en maagdeperen in den Jodenhoek. Hm... zy weer! Juffrouw Pieterse was in de wolken. Ze hoopte dat de kruier die de boodschap had overgebracht, haar huis niet te spoedig mocht gevonden hebben, en dat de man toch vooral hier-en-daar in de buurt te-vergeefs gezocht had naar 't ware adres.
Woord Van De Dag