United States or Bosnia and Herzegovina ? Vote for the TOP Country of the Week !


Dat is inderdaad heel moeielijk, patroon, bevestigde Kruidnagel,... of wij moesten zwemvliezen hebben.... Welnu, heb jij die? Zoover ik weet, niet.... Houd dan je mond en luister. Daarop richtte hij het woord meer rechtstreeks tot zijn oudsten zoon. Maak open die atlas, Jan! Laat ons op de kaart zien waar wij zijn! Jan zocht de kaart van Noord-Amerika op en spreidde die uit.

Het felle wit van het dek, dat zich als harde sneeuw, over en om haar heen spreidde, schreeuwde tegen de duisternis, scheen naar boven te dringen en stapelde zich op, als een koude massa, midden in de zwarte tinten. Mathilde dacht ... en bewoog haar lippen of streek er met haar tong tusschendoor, van pleizier van zoo te liggen denken. Het suisde door haar hoofd; er was een ijlheid in haar hersens.

Ze kuste die nog en weer, en groot zou haar verbazing niet geweest zijn, als Virginie weer had opgezien; voor dergelijke zielen is het bovennatuurlijke iets gewoons. Ze legde het kind af, hulde het in de lijkwa, kistte het, zette haar het kransje op het hoofd, en spreidde de haren breed uit. Deze waren blond en bijzonder lang voor zoo'n jong meisje.

Mijn kind dood ... en ik in 't gevang!" Ze strekte zich op den vloer uit, maar ze gevoelde de hardheid van den bodem niet. Dof gonsden haar hersenen. Ze sliep niet en waakte niet. Waren haar droomen gedachten of haar gedachten droomen? Was het eerste zonnelicht, dat bevende drong langs de traliën, en een bilzenkruid-kleurigen nevel spreidde in de sombere cel, een vloek of een zegen?

Een dichte nevel spreidde zich toen over de oppervlakte van de Sint John uit en verhief zich tot in de hoogere luchtlagen, die door het onweder afgekoeld waren. De geul was tegen vijf uren nog niet zichtbaar en zou dat ook eerst worden op het oogenblik, dat de eerste zonnestralen den nevel zouden doen optrekken.

Mijne vaderen, moge hun aandenken altijd groen blijven! oordeelden het niet zondig dat denkbeeld over te nemen en op hun stomme dienaren toe te passen. Bezie die tafeltjes! Ben-Hur nam een der ringen, en spreidde de tafeltjes uit. Zij waren vol met Arabische hiëroglyphen, die er met de gloeiende punt van een metalen staafje ingebrand waren. Kunt gij ze lezen, zoon van Israël? Neen.

De heremiet scheen eenigszins getroffen door de zorgvuldigheid en handigheid, die den vreemdeling toonde in de behandeling van zijn paard; want, terwijl hij iets mompelde over voeder, voor des houtvesters paard achtergelaten, haalde hij uit een donkeren hoek een bundel hooi, dat hij des ridders strijdros voorwierp, en terstond daarop spreidde hij een menigte droog varenkruid in den hoek, dien hij tot slaapplaats voor zijn gast bestemd had.

"Ja, als uw oude oogen nog zoo iets mochten zien," hernam de kamenier met bitterheid, hoogst ontsticht over de spreekwijze van Geertrui, welke een vernis van spotternij spreidde over voorwerpen van haar vereering. "Wat zou Heer Godard van Reede zeggen, indien hij u hoorde spreken?" "Heer Godard!" riep Geert, van verbazing de handen ineenslaande. "Kent gij mijn oom?" vroeg Ulrica verwonderd.

De boom gevoelde, dat hij zich daarbij uitrekte, ja, hij gevoelde het door middel van den wortel, hoe er ook onder in den grond leven en warmte was; hij voelde zijn kracht toenemen, hij wies al hooger en hooger, de stam schoot omhoog, er was geen stilstand, hij groeide gedurig meer en meer, de kroon werd voller, spreidde zich uit, verhief zich, en al naardat de boom groeide, steeg zijn geluk, zijn zaligend verlangen om gedurig hooger te reiken, zelfs tot aan de schitterende, warme zon.

"Hij zal uit koffiedrinken zijn," kalmeerde Go, "ik zal nog 's vragen aan de juffrouw... Ja, 't is in orde. De baas heeft 't zelf meegenomen. Hij zal vanmiddag wel komen; wind je dáár nou niet over op." En Go spreidde haar boeken uit, begon zorgvuldig met de vertaling van Ulfilas.