United States or Andorra ? Vote for the TOP Country of the Week !


Bij mijn vertaling is dit beginsel voortdurend in het oog gehouden. Bovendien meende ik, dat voor de kennis en waardeering van den mensch en dichter Shakespeare niet alleen zijn dramatische werken, maar ook zijn gedichten van groot belang zijn; ook deze zijn hierom in deze uitgave begrepen.

Deze vertaling bevat dan ook zeker niet meer slepende regels dan het oorspronkelijke. Vroeger dan 1594 kan het stuk wel niet gesteld worden en veel later dan 1595 evenmin. Gelukkig behoeven wij deze wetenschap niet, om dit stuk, dat geheel eenig is in de geschiedenis der letterkunde, te genieten.

Inhoud en vorm houd ik dus, ook in poëzie, niet voor één; ik meen, dat er ook hier een inhoud is, die van den vorm kan worden afgescheiden, maar ik meen tevens, dat dit met de leer der Nieuwe Gids-school niet in strijd is, daar ik onder "inhoud" iets anders versta: den inhoud dien ik bedoel, zal men b.v. in eene "slechte vertaling" of in een "schooljongens-inhoudsverslag" van een werk als Dante's Comedia niet of slechts deerlijk gehavend terugvinden.

Zoo wordt eerst van "vrije vertaling" en "bewerking" gesproken als van synoniemen en worden beide voor "een logen" uitgemaakt, terwijl in de volgende zin deze uitspraak ten aanzien der "vrije vertaling" wordt bevestigd, doch ten aanzien der "bewerking" wederom weersproken door de bewering: "nooit wordt zij anders dan bewerkt", m. a. w. elke vertaling is eene "bewerking".

Het Journal de Trévoux, dat in 1786 van die beide voorwerpen gewag maakt, noemt ze zeer zeldzame en schoone kunstwerken, schatten, die de oudheid ons heeft nagelaten. Ziehier de vertaling van het opschrift, dat ze droegen.

Waarschijnlijk was dit om tijd en geld te sparen. Met betrekking tot de geschiedenis en den oorsprong van het Boek der Dooden zegt Budge in zijn vertaling van de Thebaansche verzameling van dit werk: Noch onderzoekingen, noch ontdekkingen hebben ons tot nog toe eenigerlei inlichting verschaft aangaande het tehuis, den oorsprong en de vroegste geschiedenis van het Boek der Dooden.

Deze vertaling zou inderdaad den prinsen moeilijk gevallen zijn; en bovendien, men moest uit beginsel toch iets weigeren en geen gevaarlijke antecedenten scheppen. De onderhandelingen verschaften een vroolijk onderwerp van gesprek aan de kleine diplomatieke wereld te Peking, op hunne samenkomsten! Maar in werkelijkheid was het onderwerp ernstig genoeg.

Doch er schijnt mij voldoende grond aanwezig om aan te nemen, dat het uit het Duitsch vertaald is en met de vertaling der Nibelungen en het gedicht Van den Bere Wisselau dagteekent uit het laatst der 12de of den aanvang der 13de eeuw.

Dit privilegie, waarvan hierboven reeds sprake was, gold voor 15 jaar, ingaande op het tijdstip van de eerste uitgave der Statenvertaling . Na dien tijd was voor wie den bijbel wilde drukken alleen noodig het aanvragen van consent, opdat de Staten konden controleeren, dat de drukkers zich aan den officieel vastgestelden tekst der vertaling hielden .

Men heeft het voorbehoud ook verdedigd door er op te wijzen, dat het publiek er belang bij heeft te weten, of de auteur zijn recht al of niet gehandhaafd wil zien. In de niet zelden voorkomende gevallen, dat de auteur de opvoering of vertaling van zijn werk vrij wil laten, worden noodelooze onderhandelingen met den auteur voorkomen door de instelling van het voorbehoud.