United States or Czechia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ah zoo, zei Belcolore, God helpe mij; ik zou het nooit geloofd hebben, maar geef hem mij maar. Mijnheer de priester, die den boog gespannen had, trok het koorkleed uit, gaf het haar en zij, na het te hebben onderzocht, zeide: Sere, laat ons in de schuur gaan, want daar komt nooit iemand.

O Esmoreyt, wel scoene jonghelinc, Hoe sere verwondert mi dese dinc, Dat ghi waert vonden sonder hoede; Want ghi dunct mi van edelen bloede Bi de ghewaden, die ghi hebt an Nu comt met mi, wel scoene man, Ic sal u als minen broeder doen. OP SICILI

Hoe sere hadde hi mi ontstelt! Nu willic gaen ende doen dit gelt Heimelijc in miere ghewout, Want het es al edel gout. Al en bleve mi nemmermeer Dlantscap, nochtan waric een heer Met desen ghelde, dat ic hebbe ontfaen. Ic hebt na minen wille wel ghedaen, Want ooc sal mi nu bliven dlant. Meester: Waer sidi, hoghe gheborne wigant, Van Damast gheweldich coninc?

Hierop antwoordde Bentivegna: Sere, ik ga naar de stad voor een zaak en ik breng deze dingen naar mijnheer Bonaccorri van Ginestreto, opdat hij mij helpe, daar ik niet weet, waarom men mij voor den rechter dagvaardt in een oproeping mij gestuurd door zijn procureur.

Toen het uur van het ontbijt was aangebroken, riep de pastoor, die onderstelde, dat Bentivegna del Mazzo en Belcolore aten, zijn klerk en sprak tot hem: Neem dien vijzel en breng dien terug bij Belcolore en zeg, dat sere haar wel bedankt en dat gij haar het kleed terugvraagt, dat de jongen haar tot pand liet. De klerk ging naar het huis van Belcolore, en vond haar met Bentivegna aan tafel.

Het is begrijpelijk dat eene vrouw van hare gaven onder een klein aantal geestverwanten op den voorgrond kwam, dat men tot haar opzag, dat zij daardoor neiging kreeg tot zelfverheffing, dat zij kwam tot uitspraken als deze: "ic en gheloefs ooc niet, dat enich mensche levet daer God also sere af ghemint es". Doch er is een groote afstand tusschen al of niet rechtmatige zelfverheffing en ketterij.

Van haren slagen waren si milde In stucken liggen hare scilden ........................... Rogier was verheuget sere Ende zeide: vrient, bi onzen Here Ic wane gi zult nu ontgelden Als u God niet langer ne spaert.

En nadat hij was doorgestapt, maakte hij niet halt, voor hij bij haar was binnen getreden en sprak: God behoede ons; wie is daar? Belcolore, die op den zolder was gegaan en hem hoorde, zeide: O sere, gij zijt welkom; waarom dwaalt gij zoo door de hitte? De priester antwoordde: Als God wil, zal ik een poosje bij u blijven; uw man is naar de stad gegaan.

of dit deel van een couplet: dat hem verdrote 's Levens sere, Die uyt sire vrouwen Herte dor trouwen Ghesloten were . Doch wij zouden er meer van over moeten hebben en vooral in een beter overgeleverden tekst, vóórdat wij ons een algemeen oordeel zouden kunnen vormen.

De jonghelinc: Meester, vertrect mi alden staet, Dies biddic u uter maten sere, Want ic sta al buten kere, Dat ic die waarheit niet en weet, Die mijnre moeder dat groete leet Ende mi dien lachter mocht anedoen. De meester: O Esmoreit, bi Mahoen, Het heeft ghedaen die selve man.