United States or French Southern Territories ? Vote for the TOP Country of the Week !
Beatrice Miss Granger." "Zij weten het nog niet, maar zij denken " "Ja, ja zij denken " "Dat zij dood is." De man zeide geen woord meer. Hij liet het hoofd op de borst zinken, keerde zich, om en verdween weder in de schaduw van de pijnboomen. "Hoe zonderling!" dacht Lady Honoria, terwijl zij zich naar haar woning spoedde. "Die man is zeker verliefd op haar. Nu, dat verwondert mij ook niet.
Ook verwondert het, dat de bevolking van alle aandeel aan de leiding der openbare aangelegenheden is verstoken.
Ons gesprek wordt in het spaansch gevoerd. Terwijl wij met hem spreken, hebben de andere Indianen zich verwijderd, onzen vischhengel medenemende. Onze nieuwe vriend neemt ons op sleeptouw; zijne vrouw en hij pagaaien met alle kracht. Het verwondert mij, dat hunne zeer smalle en zeer onvaste prauw niet omkantelt. Eindelijk bereiken wij zonder ongeval eene kreek aan den rechter oever der rivier.
Zij heeft den ganschen nacht door de warmte geen rust gehad. En bovendien verwondert gij U, dat zij er plezier in heeft den nachtegaal te hooren zingen, omdat zij een kind is. De jonge meisjes zijn begeerig naar dingen, die op hen gelijken.
"Lieve kind, je bent wel heel bescheiden! Mij verwondert het in 't minst niet; want ik heb in den laatsten tijd dikwijls gedacht, dat niets zoo waarschijnlijk was als dit." "U leidde dat oordeel af uit wat u wist van Kolonel Brandon's edelmoedig karakter; maar u kon niet voorzien, dat de gelegenheid zich zoo spoedig zou aanbieden."
»Het verwondert mij eveneens," ging hij nadenkend voort, »dat Moeder met geen woord van mijn brief melding maakt." »Hebt ge dan een brief geschreven?" vraagde het meesterke verrast. »Wis en zeker," verzekerde Frits. »Tante Martje heeft elke week tweemaal naar het dorp gezonden, om naar brieven te vragen," zeide het meesterke, »doch nooit een brief van u ontvangen. Dat weet ik zeker."
"Gij behandelt mij als een ondeugend kind," riep zij driftig: "het verwondert mij, dat gij nog niet eischt, dat ik u om vergeving zal vragen; het kan u niet schelen of ik hoofdpijn heb of niet." "Het een zoo min als het ander. Ik verlang noch een verzoek om vergeving, noch weiger ik u mijne deelneming in uw hoofdpijn; maar mij is het onmogelijk, zoo zonder 'goeden nacht' van u te gaan.
Het verwondert u niet, wanneer gij in de lieflijke wandeldreven van Vevay dit heerlijk uitzigt geniet, dat de dichterlijke verbeelding van Jean Jacques hier de helden van zijnen roman ten tooneele voerde; ja het kost uwe minder dichterlijke verbeelding weinig moeite, als gij op deze door de natuur begunstigde plaats aan uwe linkerzijde Chillon en Clarens en tegenover u de rotsen van Meillerie ziet, ze wederom met die personen te bevolken, wier bestaan gij hier bijna niet in twijfel zoudt durven trekken, schoon gij ook zeker weet dat zij er nooit bestonden. "Allez
Het verwondert mij niets, dat er zooveel beroemde politieke redenaars uit 't Fransche Zuiden komen. 't Is slechts een andere vorm van hun traditioneele pettenjacht. Het hol geknal der woorden vervangt het hol geknal van de geweren. Die exuberante, zuidelijke redenaars zijn de pettenjagers van het parlementarisme.
Daarover verwondert Jansen zich dan ook niet, maar hij heeft hier zijn zoon meenen te vinden, en hij vindt er een ander, den man, van wien hij een afkeer heeft, omdat hij hem, en niet ten onrechte, heeft beschouwd als den verleider van zijn zoon. De vetkaars verspreidt een zwak en sober licht. Toch kan Reinard Jansen bij den eersten oogopslag zien, dat de uren van dezen gewonde zijn geteld.
Woord Van De Dag