United States or Venezuela ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Waarom?" vroeg Musette, wier oogen bijna dicht vielen; "ik ben heusch niet bang; en dan zijn er toch twee kamers, ik zal op je canapé gaan slapen." "Mijn canapé is te hard, om erop te slapen; het lijkt wel, of hij met keisteenen opgemaakt is. Ik verleen u gastvrijheid bij mij en ga die vragen aan een vriend, die hier op dezelfde verdieping woont .... dat is verstandiger.
Ik maak n.l. in de kazerne Ave Maria de portretten van achttien grenadiers tegen gemiddeld 6 francs per stuk, met een éénjarige garantie voor de gelijkenis, net als bij horloges. Ik hoop het heele regiment tot klant te krijgen. Het was juist mijn voornemen Musette weer eens op te tuigen, zoodra Médicis mij betaald heeft, want met hem heb ik gecontracteerd, niet met de modellen."
Marcel, die bij de eerste tonen al opgesprongen was, vloog naar de deur, om open te doen. Musette sloeg haar armen om hem heen en zoende hem wel vijf minuten lang. Marcel voelde hoe zij in zijn armen beefde. "Wat heb je?" vroeg hij haar. "Ik heb het koud," zeide zij en liep naar den schoorsteen. "Hè," zeide Marcel, "we hebben zoo'n lekker vuurtje gehad."
Veertien dagen later verliet Mimi Rodolphe, om plaats te nemen in de equipage van den jongen vicomte Paul, den vroegeren leerling van Barbemuche, die haar geelzijden japonnen beloofd had. Na Mimi verdween Musette, om op opzienbarende wijze terug te keeren in de aristocratie der galante wereld, die zij verlaten had, om Marcel te volgen.
"Waarom ben je niet eerder gekomen?" vroeg hij opnieuw aan Musette, toen zij alleen waren. "Ja, het is zoo, ik ben wat laat ...." "Vijf dagen om over den pont Neuf te komen. Heb je misschien een omweg over de Pyreneeën gemaakt?" Musette sloeg haar oogen neer en bleef zwijgen.
Vlug mijn pantser." Van dat oogenblik af was het vuur geopend. Het eenige noodige was nu nog maar, om een verbindingsstreepje te vinden, ten einde deze twee grillen, welke plotseling weer met zulk een gloed ontwaakt waren, samen te brengen. Al verder loopend keek Musette Marcel en Marcel Musette aan.
"Laten we dan consou-peeren," zeide Marcel, die aan een woordspelingziekte leed, welke vooral in de ochtenduren zich deed gelden. Daar Rodolphe 's avonds bij het lansquenetspel een klein sommetje gewonnen had, nam hij Musette en Marcel mede naar een restaurant, dat juist geopend was.
Ten tijde, dat zij de maîtresse was van een jongen staatsraad, die haar galant den sleutel van zijn erfdeel in handen gegeven had, placht mademoiselle Musette eens per week een soirée te geven in haar aardig klein salonnetje in de rue de la Bruyère.
"Brave jongen!" zeide zij. "Brave jongen!" herhaalde Marcel, "is dat niet synoniem met: belachelijke dwaas?" "O, hoe kan je dat zeggen!" viel Musette hem in de rede; "dat is niets aardig van je; geef me liever dien mooien pot met bloemen, in plaats van dergelijke onaardige dingen naar mijn hoofd te werpen." "Alleen met dat doel heb ik hem hier gebracht," zeide Marcel.
Bekoorlijk meisje, levend gedicht van jeugd met uw helderen lach en vroolijk lied! Medelijdend hart, dat onder het even-geopende boezemlijfje voor iedereen klopt! mademoiselle Musette, zuster van Bernerette en Mimi Pinson!
Woord Van De Dag