United States or Eritrea ? Vote for the TOP Country of the Week !
De jongere broeder was van plan geweest iets heel royaals te doen, namelijk dezen terugkeer tot het leven te vieren met een diner in het een of ander restaurant van onbetwistbare renommé, een diner dat gevolgd zou worden door die uitermate schitterende opeenvolging van indrukken, die de café-chantants dier dagen zoo uitmuntend geven konden.
"Als je het goed vindt, kunnen we voor twaalf sous in ons oud restaurant in de rue du Four gaan eten, waar je nog van die echte dorpsborden hebt, en waar je, als je klaar bent, nog steeds trek hebt." "Neen, dank je wel," antwoordde Marcel. "Ik wil wel nog eens praten over het verleden, maar dan bij een goed glas wijn in een makkelijken fauteuil. Ach ja, ik ben nu eenmaal verdorven.
De spits is zeer eigenaardig en doet denken aan een kurketrekker. Daar hiermede het voornaamste van Nara was gezien, zochten wij een Japansch restaurant op. Hier vroeg men ons, zooals trouwens bijna overal, of wij Amerikanen waren; niet, omdat wij er zoo echt Yankee-achtig uitzagen, maar, naar ik veronderstel, omdat van de touristen de Amerikanen het grootste percentage vormen.
Men heeft in de vertrekken geen bedden, maar divans, die 's nachts in legersteden worden veranderd en over dag de gewone diensten bewijzen. In het restaurant echter meent men te Parijs te zijn. Ieder spreekt Fransch; het menu is geheel fransch, ook in de bereiding; alleen het kleintje koffie na den eten is turksch; dat herinnert den gast, dat hij zich aan de poort van het Oosten bevindt.
Ik had het herkend aan het restaurant, dat zich op de eerste verdieping bevond en vanwaar wij dagelijks ons diner bekwamen. Ik sloeg de oogen op naar het laatste venster van de derde verdieping aan den linkerkant. Het stond wijd open.
"Hoor hem eens aan," zeide de concierge, "u bent nog de oude grappenmaker!" "Durand," zeide Marcel, "ik houd er niet van, dat de livrei zich in mijn gesprekken mengt; je gaat naar het dichtstbijzijnde restaurant en laat een dejeuner voor vier personen boven brengen. Hier heb je de spijskaart," voegde hij eraan toe, terwijl hij hem een stukje papier met het menu erop gaf. "En een beetje vlug."
Hij liet dit ondoorgrondelijke probleem voor wat het was, staarde een poosje in gedachten op zijn horloge en bevond dat er nog juist tijd genoeg zou zijn om een restaurant binnen te vallen en koffie te drinken vóór hij op het portland-cement uitging en het naar Charing Cross vervoerde.
Er is hier vlak bij een uitstekend restaurant, vanwaar ze ons alles, wat we willen, kunnen brengen." En Schaunard wachtte met spanning de uitwerking van zijn trio meervouden af. "Ik ben het volkomen met u eens," zeide mijnheer Blancheron, "en het zal mij aangenaam zijn, indien u mij de eer wilt aandoen aan tafel mijn gast te zijn." Schaunard maakte een buiging.
Maar er gebeurde niets van dien aard. "Daar het nu al te laat is om nog een andere kamer te huren," zeide hij tegen me, "zullen we het maar tot morgen uitstellen. Dan kan je met me meegaan. En laten we nu gaan eten." "Ik dacht, dat hij zich wilde gaan bedrinken, maar ik vergiste me. We dineerden heel eenvoudigjes in een restaurant, waar jij ook dikwijls met hem gezeten hebt.
De familie waar ik zou logeeren, was ook met de geheele huishouding buiten, en alleen de heer des huizes was naar Helsingfors gekomen, om met zijne dochter mij de stad te laten zien. Omdat we dus geen bediening in huis hadden, namen we onze maaltijden in een restaurant. Zoo maakte ik in Brunsparken nader kennis met de zweedsche keuken, waarvan ik op de Storfürsten al een voorproefje had gehad.
Woord Van De Dag