United States or Ghana ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ik zal er over denken. Overigens is het naar uw overtuiging, van eeuwigheid af in het boek des levens geschreven, hoelang ik in uw huis vertoeven zal. Niet een van ons kan daar verandering in brengen. Ja, zelfs Allah kan dat niet. Dat is zoo. Maar ik hoop dat het licht uwer oogen mij nog langen tijd zal bestralen.

»Zoo brachten we ze aan wal aan den Harwichsteiger, van waar ze naar het Hotel Amerika werden vervoerd. »Hoelang de redding wel duurde, meneer? Het eigenlijke redden een half uur. Misschien, maar waarachtig op zoo'n oogenblik let je op geen tijd. Om vier uur hadden we ze aan wal, net toen het weer kalmer werd.

't Waren toch ook zijn jongens, en liever dan ze te zien wentelen van honger. Hoelang zouden we 't wel uithouden zonder eten?

Hij salueert zijn commandant, die vraagt: "Hoelang is het geleden, sinds wij Vlissingen passeerden, Martin Corker?" "Ongeveer vier glazen, mijnheer." "Twee uur! Dat dacht ik al. Kon je de plaats met het bloote oog onderscheiden, bootsman?" vraagt Guy, het bezaanswant grijpend van het schip, dat geweldig slingert door den noordwester storm en het wassend tij.

Moet ik dan vreezen dat gij mij moede zijt," sprak zij met eene poging tot vriendelijke scherts. »Neen! maar ik ben de onzekerheid moede, die mij martelt over uw lot!" »Mijn lot! Maar, beste vader! dat zal immers het uwe zijn, laat mij slechts bij u blijven, meer verlang ik niet." »Weet gij dan hoelang ik bij u zal blijven?" vroeg hij met tranen in het oog.

»Niets zoover ik weet, behalve dat ik 'k weet niet hoelang hier in dat benauwde hok heb gezetenantwoordde het meisje achteloos. »Kom! Laat me naar huis gaan, dat 's beterMet een zucht bij ieder geldstuk telde Fagin het bedrag uit in haar hand. Ze gingen van elkaar zonder meer woorden te wisselen, behalve een »goeiennacht

Geeft wat, houdt wat, 't Naaste jaar nog wat! Ik weet daar nog een goede vrouw. Die mij zoo geern wat geven zou. Zij zal mij wel wat geven; Hoelang mag zij leven? Honderd jaar en éenen dag, Zoolang als ze kaas en brookes mag. Men vergelijke hiermee de liedjes op Schuddekorfsdag, b.v. bl. 108 vlg.

Hun vrees bleek gegrond: de Dajaks hadden de draagmanden meegenomen. Verreweg de grootste hoeveelheid levensmiddelen was verdwenen. Voor de drie mannen bleef slechts datgene over, wat Amat in zijn mand droeg. Ze verkeerden in absolute onzekerheid, hoelang de tocht nog zou duren. Ze moesten derhalve zeer zuinig zijn met den mondvoorraad en besloten slechts heel weinig per dag te gebruiken.

"Gewis, Dominee!" antwoordde Mevrouw: "mijn echtgenoot mag in dit opzicht tot een voorbeeld strekken aan alle krijgslieden. Ja, dachten allen als hij, dan zou de hand des Heeren ijveriger zijn voor ons land. Altijd is hij even trouw en kuisch, en hoelang hij van mij verwijderd zij, geen vreemde vrouw zal hij aanzien."

Als het waar was dat Messala zijn uiterste snelheid bereikt had, één voordeel had hij behaald, dat was zeker. Hij was Ben-Hur vooruit gekomen. Zijne paarden hielden de koppen gebogen, van de tribune gezien schenen zij met den buik den grond te raken, hunne neusgaten waren bloedrood, hunne oogen sprongen bijna uit de kassen. Ja, de dieren deden hun best. Hoelang zouden zij het kunnen volhouden?