United States or Papua New Guinea ? Vote for the TOP Country of the Week !
Wij maken hem verantwoordelijk voor alle gerucht, dat ons onderzoek voortaan zou komen storen!" Men hoorde nog eenige luidere gillen; maar welhaast verzwakten die galmen en hielden schier onmiddellijk geheel op. Een doffe zucht ontsnapte der beklemde borst van Jan Verhelst, die in den geest zijne schreiende kinderen en zijne weenende vrouw door den barschen veldwachter zag verdrijven.
Mevrouw Van Valburg was niet meer in staat om op de verwijtingen harer beschuldigster te antwoorden; alleen de strakke uitdrukking harer oogen gaf hare beklemde razernij te kennen.
En dan, mijn dappere broeder, dan zal onze dierbare vaderstad de zwarte Leeuw van Vlaanderen weder boven de volken uitsteken..." Breydel bezag de Deken der wevers gedurende deze woorden met een zeldzame uitdrukking: een glimlach van geluk en hoop verhelderde zijn gelaat, en alsof zijn beklemde boezem zich wilde ontlasten, kwam een lange zucht uit zijn borst.
Zijn korte en driftige gebaren duiden een hevige onrust aan; hij verlaat een dringend werk, neemt het vervolgens weer op, en laat het opnieuw liggen om naar zijn vensters te ijlen, en den brand te beschouwen. Driftige en korte uitroepen ontsnappen zijn beklemde borst: »Welk een afgrijselijk schouwspel! En zèlf hebben zij den brand gesticht! Hoe is 't mogelijk! Al die prachtige paleizen!
"Neen! neen!" riep zij hard en met heftigheid, als om op eens een eind te maken aan eene onbeslistheid, die haar beklemde: "neen, een kort en goed vaarwel, dat is voor ons beiden het beste," en zij stak mij de hand toe. Daar reed een wagen het voorplein op; het was een vrachtkarretje met mijn eigen, dommen koetsier tot voerman.
Misschien was Wronsky zich er van bewust, dat de oorzaak van zijn blijdschap bij het wederzien van Golinitschef gelegen was in de vreeselijke verveling, waaraan hij zich ten prooi gevoelde; maar het verleden vergetende, reikte hij hem de hand, en de ietwat beklemde uitdrukking in Golinitschefs gelaat maakte plaats voor die van blijkbare voldoening.
De fourier luisterde nadenkend toe. Hoe meer hij van de prinses Ermelinde hoorde vertellen, hoe dieper zijn medelijden werd. Eene weeze, jong, rijk en schoon.... en verzonken voor altijd in den donkeren kolk der zinneloosheid! Het was een lot, zoo schrikkelijk, zoo beklagenswaardig, dat er aan te denken alleen hem het hart beklemde.
Banks had het oog op dit alles en, al had hij het niet gezien, zou hij het gemerkt hebben aan den verschroeienden wind, die den adem beklemde. Men ging dus sneller voorwaarts, alhoewel dit op dien onbekenden weg niet zonder gevaar was. Doch de weg was door den regen zoo diep uitgehold, dat de machine niet zoo hard kon werken als de ingenieur het wel gewenscht had.
Een bitter hartzeer beklemde zijnen boezem, wanneer hij dacht dat hij nu zijn eigen rijtuig voor anderen moest voortstooten; maar de zekerheid dat hij nu ook welhaast, met het bekomen geld, de tranen zijner brave vrouw ging opdrogen, mengde eenen zoelen troost in zijne droefheid. Met spijt ontving hij van de twee juffrouwen het bevel om voor eenen winkel te blijven staan.
Uit menige beklemde borst steeg de smartkreet naar boven; weeklachten en snikken vervulden de lucht. Immers, niemand onder de aanwezigen, die niet vader of moeder, broeder of zuster, zoon of dochter, onder de mensen aan de overzijde van het gebergte had; en nu was de helft dier mensen vermoord door de wrede Zulu.
Woord Van De Dag