United States or Eritrea ? Vote for the TOP Country of the Week !


Twee uur lang duurt het gevecht onder een afgrijselijk gehuil; de haren vlogen, maar de huid bleef ongedeerd. Dien namiddag redden de muilkorven een massa levens. Vechten is een groot genoegen voor Eskimohonden. Het zou zoo erg niet wezen, als ze niet de gewoonte hadden om samen te spannen en op een afzonderlijk beest aan te vallen, dat als slachtoffer wordt gekozen.

Hij dacht aan de knappe meid, die met haar groentenmandjes midden in 't afgrijselijk gedrang zou zitten en wellicht geen plaats zou vinden; of vond ze plaats, door al die opgewonden kerels ergerlijk gemolesteerd kon worden. Ik ga ze daaruit trachten te halen! riep hij zenuwachtig-opgewonden tot zijn vader. Dat gaat immers niet! antwoordde vader Bollekens gansch ontsteld en geprikkeld.

Hij presenteerde ook de sardines, wijzend, hoe men die moest eten, in één hap ze verslindend, na kop en graat behendig te hebben verwijderd. Hoeveel at hij ervan? Dat weet ik niet. Maar 't was afgrijselijk.

Tom vergat ook voor het oogenblik zijn hartzeer en voegde zich bij den stoet, niet omdat hij niet duizendmaal liever overal elders zou zijn heengegaan, maar omdat eene huiveringwekkende onweerstaanbare betoovering hem voortdreef. Bij de akelige plaats gekomen, drong hij met zijn klein lichaam door de menigte heen en aanschouwde het afgrijselijk tooneel.

Het geurt en kleurt om u heen. Dáár zoudt ge willen wonen. Onder de palmen, tusschen de rozen. Wees voorzichtig. Namen bedriegen. Op de Lindengracht was mijn eerste school, en het stonk er. Op de Bloemgracht mijn tweede, en het stonk er ook. Op de Eglantiersgracht woonden we, en het stonk er afgrijselijk.

Zij tastten om zich heen, en in minder dan tien minuten tijds vonden zij een twintigtal lijken, allen afgrijselijk verminkt en aan palen en boomen vastgebonden. "Ontzettend!" zuchtte Old Shatterhand. "Ik dacht, dat ik die menschen nog zou hebben kunnen redden, althans van zulk een barbaarschen dood!

Anselmus zag, dat zij naar het blauwe vertrek waren gegaan en weldra hoorde hij in de verte gesis en gebruis, de vogels in de tuin kreten, de papegaai relde: „help, help, roof, roof.” Op dat oogenblik sprong de oude in de kamer terug, terwijl zij de gouden vaas op den arm droeg en met een afgrijselijk gebaar woest rondkreet: „Ter zege! ter zege! zonen doodt de groene slang! Komt, kinderen. Komt!”

Eensklaps ontstelden de dames hevig van schrik. Een breede lichtstraal zwaaide waaiervormig door den hoogen hemel en doofde stil weer uit. Wat was dat? Een niet-ontplofte bom? Zou het afgrijselijk bombardement nu weer beginnen, hen in hun vlucht achterhalen?

"Het geheele land, van de Blue-Ridge tot den North-Mountain, is niet houdbaar meer:" zoo luidde zijn uiterst lakoniek verslag. Maar sedert de fransche generaals, op bevel van Louvois, den Paltz verwoestten, heeft wel geen menschelijk oog ooit een zoo afgrijselijk tafereel van verdelging en moord aanschouwd, als de weleer zoo liefelijke vallei in Virginia te zien gaf.

Op d'n duur zal 't wel wennen, maar o lieve Heer, op den duur moet 't toch ook afgrijselijk vervelend wezen, als je 't ongeluk hebt er over na te denken. Nu dan, terwijl zij voortdurend dit alles weer deed, behaagde 't God, den echten God van hemel en aarde, Dora, haar zusje, te doen opgroeien en vrouw worden, zoo mooi als een renpaardje.