United States or Laos ? Vote for the TOP Country of the Week !
Het zij, begraaf hem thans, en mij weldra! LUCIUS. Ruste uw gebeente, Mucius, bij uw vrienden, Tot wij uw graf met eereteek'nen sieren. ALLEN. Dat niemand om den eed'len Mucius ween'; Hij leeft in roem, die stierf ter will' der deugd. MARCUS. Mijn broeder, om dien rouw ter zij te stellen, Hoe komt der Gothen sluwe koningin Eensklaps in Rome zoo in eer verhoogd?
Gij hebt zeven jonge honden ter wereld gebracht! Wee! Wee!" De slechte Matabrune zeide: "Doe weg dat schandelijk stuk, en begraaf de honden op het veld. Houd het geheim, vrouw, opdat des konings eere niet gekrenkt worde." Beatrijs dan was zeer zwak. Zij had het niet bemerkt, welk verraad er was geschied. Het duurde wel een tijd, voor ze bij haar zinnen kwam.
Ik hoor, sprak Uilenspiegel, de Spaansche soldaten aandraven; als gij iets hebt, dat dierbaar is, begraaf het dan, want weldra zijn de steden niet meer veilig tegen de roovers. Hij is zot, zei de serjant. Hij is zot, herhaalden de poorters. Doch Lamme at of dronk niet meer, dacht standvastig aan den zoeten droom op de trap in de Blauwe Lanteern.
Indien zij mij slachten, moet gij er alleen maar voor zorgen, dat ge niets van mijn vleesch eet, en na den maaltijd zorgvuldig mijn beenderen verzamelt. Begraaf die achter het huis onder een steen; mocht gij ooit hulp noodig hebben, kom dan naar mijn graf en daar zult gij vinden, wat gij zoekt."
En mocht ik eens doodelijk getroffen aan uwe voeten neervallen, begraaf mij dan, mijn vriend Uilenspiegel, en ziet gij later mijne vrouw weer, zeg heur dat ik gestorven ben, omdat ik niet leven kon zonder door iemand bemind te wezen.... Neen, dat zou ik niet kunnen, mijn vriend. En Lamme weende, en Uilenspiegel voelde een krop in de keel.
Een eenzaam gedeelte van het woud. Aaron komt op met een buidel vol goud. AARON. Wie zijn verstand heeft, denkt dat ik het mis, Omdat ik zooveel goud bij dezen boom Begraaf om 't nooit weer in bezit te nemen.
Eerst wil ik u danken voor uw liefde en goedheid, mijn man en mijn vorst, en dan vraag ik u als eenige gunst: zoo ik mocht sterven, begraaf mij in het bosch, dat leidt naar het huis van mijn vader.
Hij sterft in een vreemd land, maar zijn oog ziet eene schoone toekomst, »begraaf mij in het beloofde land« zegt hij; zijne oogen stralen bij de gedachte aan de heerlijkheid van Gods belofte. Wie onzer zal op dezelfde wijze oud worden en den dood tegemoet gaan? Wat is het geheim van Jozef's leven? Hij leeft met God. God is voor hem een levende God, een God, die recht heeft op zijn leven.
Ik heb het om mijn hals gehangen, op mijn bloote borst. Maar Zaterdag word ik verschoond en ik ben zoo bang dat iemand het zien zal. Zeg mij, waar ik het veilig bergen kan, muisjelief! 'Onder den grond, altijd onder den grond, daar is alles het veiligst. Wil ik het bewaren? 'Neen! niet hier op school. 'Begraaf het dan buiten in de duinen.
"Wat doe je daar, Teun?" riep hij met een forsche stem, en greep hem bij den arm. "Jonker!" zei de ongelukkige verschrikt en zachtjes: "Ik begraaf haar. Aanstonds komt de zee." En hij dekte zand over een der patrijzen, waar hij een kuil voor gegraven had met zijne vingeren. Den volgenden avond had hij den geest gegeven. De Veerschipper.
Woord Van De Dag