United States or Réunion ? Vote for the TOP Country of the Week !


Τόρα όμως εκεί που το εξετάζαμεν μαζί εγώ και συ, τόσον μόνον παρεδέχθημεν έξω από τα προηγούμενα, ότι το όνομα έχει κάποιαν ορθότητα εκ φύσεως και ότι δεν είναι δουλειά του καθενός να γνωρίζη να θέτη όνομα καλώς εις οποιονδήποτε πράγμα. Ή μήπως δεν είναι έτσι; Ερμογένης. Πολύ μάλιστα. Σωκράτης.

Διότι υπάρχει αρετή του καθενός από τους δύο, και ημπορούν να ευχαριστούνται με τούτο. Φαίνεται δε ότι τα τέκνα είναι σύνδεσμος. Διά τούτο γληγορώτερα χωρίζονται οι άτεκνοι. Δηλαδή τα τέκνα είναι κοινόν αγαθόν διά τους δύο, και το κοινόν τους συγκρατεί.

Εις το μεταξύ ο Ορέστης τρέχων μέσα εις την πόλιν εψιθύριζε εις το αυτί του καθενός λόγια εχθρικά εναντίον μας «Βλέπετε αυτόν που γυρίζει τα ιερά του θεού, τα γεμάτα χρυσάφι και θησαυρούς; Είναι δευτέρα φορά που έρχεται, με τον ίδιον σκοπόν που ήλθε και άλλοτε εδώ, να κλέψη δηλαδή τον ναόν του θεού». Η κακή φήμη πλέον εσκορπίζετο εις όλην την πόλιν, οι άρχοντες εμαζεύοντο διά να αποφασίσουν και προ πάντων εκείνοι, που έχουν την φροντίδα να φυλάττουν τα χρήματα του θεού, και φρουράν έβαλαν εις τα περιστύλια.

Και μου εφάνη ότι έχει πάθει κάτι πολύ όμοιον, ωσάν να έλεγε κανείς ότι ο Σωκράτης κάμνει με νουν όλα όσα κάμνει, και έπειτα αρχίζων να λέγη τας αιτίας καθενός, το οποίον κάμνω, να λέγη κατά πρώτον μεν ότι κάθημαι τώρα εδώ διά ταύτας τας αιτίας, διότι το σώμα μου αποτελείται από κόκκαλα και από νεύρα, και ότι τα μεν κόκκαλα είναι στερεά και είναι χωρισμένα το έν από το άλλο, έχοντα συνδέσμους, τα δε νεύρα είναι ικανά να τεντώνωνται και να χαλαρώνωνται δένοντα ολόγυρα τα κόκκαλα με τα κρέατα και με το δέρμα, το οποίον και συγκρατεί αυτά όλα· ότι λοιπόν τα κόκκαλα, επειδή υψώνονται εκεί όπου εγγίζει το έν με το άλλο, τα νεύρα χαλαρωνόμενα και τεντωνόμενα κάμνουν εμέ τώρα να είμαι ικανός να λυγίζω τα μέλη μου· και δι' αυτήν την αιτίαν διπλωθείς κάθημαι εδώ· και ο οποίος πάλιν να λέγη εις σας άλλας τοιούτου είδους αιτίας διά το ότι συνομιλούμεν, λέγων ως αιτίας τούτου φωνάς και αέρας και ακοάς και πάμπολλα άλλα τοιαύτα, παραμελήσας να είπη τας αληθινάς αιτίας, ότι δηλαδή, επειδή οι Αθηναίοι ενόμισαν ότι είναι καλύτερα να με καταδικάσουν, διά τούτους λοιπόν τους λόγους και εγώ ενόμισα καλύτερον να καθίσω εδώ, και δικαιότερον μένων εδώ να υποστώ την τιμωρίαν, την οποίαν ήθελον διατάξει· επειδή, μα τον σκύλλον, καθώς εγώ νομίζω, και τα νεύρα αυτά και τα κόκκαλα από πολύν καιρόν θα ευρίσκοντο ή εις τα περίχωρα των Μεγάρων ή εις τα περίχωρα των Βοιωτών , οδηγούμενα από την ιδέαν ότι τούτο είναι το καλύτερον, αν δεν ενόμιζον ότι είναι δικαιότερον και ωραιότερον προτού να φύγω και να κρυφθώ, να υποστώ από την πόλιν την τιμωρίαν, την οποίαν ήθελεν επιβάλει.

Τότε λοιπόν του νομοθέτου το έργον χρησιμοποιεί ο διδακτικός όταν μεταχειρίζεται το όνομα. Ερμογένης. Αυτό φρονώ. Σωκράτης. Νομοθέτης δε σου φαίνεται ότι είναι πας άνθρωπος, ή εκείνος που κατέχει την τέχνην; Ερμογένης. Εκείνος που κατέχει την τέχνην. Σωκράτης. Επομένως δεν είναι δουλειά του καθενός, Ερμογένη μου, να θέση όνομα, αλλά κανενός ονοματουργού.

Θα κάμη τέσσερα παιδιά από την ίδια ρίζα, που τόνομα του καθενός η τέσσερες θα πάρουν φυλές, οπού το βράχο μου 'κει πέρα κατοικούνε.

Άμα τυπώθηκε και δέθηκε το βιβλίο κ' είταν έτοιμο να κυκλοφορήση, ο συγγραφέας πήρε μαζί του δυο αντίτυπα, έγραψε στο ένα τόνομα του Ούλοφ και στο άλλο του Σβάντε και τα έδωσε επίσημα του καθενός από τα δυο αποθανατισμένα παιδιά του. Ο Ούλοφ πήρε το βιβλίο του κι ο Σβάντε το δικό του.

Εφαίνοντο δε ότι ηρώτων πότε ο ένας και πότε ο άλλος τον Ιππίαν διά ζητήματα της φυσικής και διά μερικά αστρονομικά ζητήματα, εκείνος δε εις τον θρόνον καθήμενος έλυε το ζήτημα καθενός από αυτούς και έδιδεν εκτεταμένας αποκρίσεις εις τας ερωτήσεις των· διέκρινα δ' επίσης μέσα και τον Τάνταλον, δηλαδή είχεν έλθει λοιπόν και ο Πρόδικος από την Κέαν· ήτο δε μέσα εις έν μικρόν δωμάτιον, το οποίον προτήτερα μετεχειρίζετο ως αποθήκην ο Ιππόνικος, τώρα δε ο Καλλίας ένεκα του πλήθους των διατριβόντων εκεί, αφ' ου άδειασε και αυτό, το έκαμε κατοικίαν διά τους ξένους.

Οπόταν ο βασιλεύς με τον βεζύρην του έτρωγαν, δύο κορασίδες ωραίες επρόσφεραν του καθενός από μίαν κούπαν από αγάθην, γεμάτην από γλυκύτατον κρασί· και είχαν την επιστασίαν να τες κρατούν πάντοτε γεμάτες. Η Κυρία με όλον που δεν έπινεν, η μυρωδιά τής έκανε το ίδιον αποτέλεσμα, που έκανε των άλλων.

Του δε νομοθέτου έργον είναι, καθώς φαίνεται, να κατασκευαστή όνομα, υπό την επίβλεψιν ενός διαλεκτικού, εάν έχει σκοπόν να θεσπίση καλώς τα ονόματα. Ερμογένης. Μάλιστα. Σωκράτης. Τότε λοιπόν επάνω κάτω, καλέ Ερμογένη, δεν είναι μικρόν πράγμα, καθώς συ νομίζεις, η ονοματοθεσία, ούτε έργον ασημάντων ανθρώπων ούτε του καθενός.