United States or Bahrain ? Vote for the TOP Country of the Week !
Το φρόνημα σου είναι ευγενές, διατί να μη είπω την αλήθειαν ; Εάν όμως μεταμεληθής τυχόν, σοι το λέγω ίνα το γνωρίζης, θα έχω τους οπλίτας μου τούτους πλησίον του βωμού, ίνα μη αφήσω να σε θανατώσουν. Και θα δύνασαι να κάμης χρήσιν της υποσχέσεώς μου ταύτης κατά την στιγμήν, καθ' ην θα ίδης υψουμένην προ του λαιμού σου την μάχαιραν.
Φέρετε με, την πορθητήν του Ιλίου και της Τροίας, εις τον βωμόν. Δόσατέ μου στεφάνους ανθέων να στέψω την κόμην μου, όπως ούτως εστεμμένη ραντισθή διά του ύδατος της θυσίας. Χορεύσατε κύκλω του βωμού και του ναού υμνούσα την μακαρίαν άνασσαν θεάν Αρτέμισα, της οποίας την θείαν προσταγήν διά του αίματος και της θυσίας μου θα εκτελέσω.
Απεκρίθην φράσεις τινάς εκ των τετριμμένων, περί βωμού της πατρίδος, περί τελευταίας σταγόνος του αίματός μου, και τα παρόμοια. Λόγια! λόγια! Αλλά καίτοι φέρων στολήν αξιωματικού, ήμην διδάκτωρ του Πανεπιστημίου, και δικηγόρος μάλιστα — έστω και άνευ πελατών. Ο αρχηγός με άφησε να τελειώσω το λογύδριόν μου. — Βαστάς 'ς τα πόδια; με ηρώτησεν, αφού ετελείωσα.
Ιδού δε πώς γίνεται η θυσία των χοίρων εις την Σελήνην· άμα το ζώον σφαγή, λαμβάνουσι την άκραν της ουράς, τον σπλήνα, την σκέπην των εντέρων, και αφού τα περιτυλίξωσιν όλα ομού με όλον το πάχος το οποίον εύρον εις την κοιλίαν, τα καίουσιν επί του βωμού. Τα λοιπά κρέατα τρώγονται κατ' αυτήν εκείνην την ημέραν της πανσελήνου καθ' ην εγένετο η θυσία.
Υπάρχουσιν ακόμη συνεσωρευμένοι όπισθεν του βωμού τον οποίον αφιέρωσαν οι Χίοι, απέναντι του ναού. Συνήθως αι εταίραι της Ναυκράτιος είναι επαφρόδιτοι· μία δε των πρώτων, αυτή περί ης ο λόγος, τοσούτον ονομαστή εγένετο, ώστε όλοι οι Έλληνες γινώσκουσι το όνομα της Ροδώπιδος.
Επειδή όμως δεν τους εισήκουαν, επρότειναν εις αυτούς πάλιν να μη αποδώσουν το Λέπρεον, εάν δεν ήθελαν, αλλά να αναβούν επί του βωμού του Ολυμπίου Διός, επειδή έχουν επιθυμίαν να εισέρχωνται εις τον ναόν, και να ορκισθούν ενώπιον των Ελλήνων ότι βραδύτερον θα πληρώσουν το ποσόν εις το οποίον κατεδικάσθησαν.
Αφ' ης ώρας ο ιερεύς προ του βωμού ήνωσε τας χείρας των, ψάλλων το &Ησαΐα χόρευε&, αν και δεν εννόει τας λέξεις, εγνώριζεν ότι αυτή ήτο του Στάθη, εις αυτόν ανήκεν η ψύχη και το σώμα της, πάσα σκέψις της και πάσα υποταγή. — Όλα! εψιθύριζεν από ώρας εις ώραν. Η λυγερή δεν ησθάνετο καθόλου όρεξιν να φάγη. Έρριψε τα στρώματα επί του εδάφους και ηπλώθη να κοιμηθή.
Αξία δε τω όντι θαυμασμού είνε η φρόνησις νεαράς γυναικός, μη θαμβουμένης εκ της λάμψεως ούτε της βασιλείας, ούτε της δόξης, ούτε του κάλλους, ουδέ των άλλων προτερημάτων του εραστού και της θέσεως, ην ούτος παρείχεν αυτή, αλλά προϊδούσης και αποφυγούσης τα μετέπειτα, ως ήρμοζεν εις θυγατέρα ιερέως του Απόλλωνος υπό την σκιάν του βωμού ανατραφείσαν.
Έξωθεν του ναού, ο βωμός είναι χρυσούς, και επί άλλου βωμού πλατυτέρου θυσιάζουσι θύματα τέλεια, διότι επί του πρώτου δεν είναι επιτετραμμένον να θυσιάζωσιν ειμή μόνον γαλαθηνά. Επί του μεγάλου βωμού οι Χαλδαίοι καίουσι κατ' έτος χιλίων ταλάντων θυμίαμα καθαρόν, όταν τελώσι την εορτήν του θεού.
Ούτω δε και ο εξής μύθος τον οποίον αναφέρουσι περί του Ηρακλέους είναι ολίγον ευήθης. Κατά την άφιξιν αυτού εις την Αίγυπτον, λέγουσι, στέψαντες αυτόν με φύλλα οι Αιγύπτιοι, τον έφερον μετά πομπής διά να τον θυσιάσωσιν εις τον Δία. Και μέχρι μέν τινος ο Ηρακλής έμενεν ήσυχος, ότε δε έφθασαν πλησίον του βωμού και ητοιμάζοντο να τον θυσιάσωσιν, έδειξε την δύναμίν του και τους εφόνευσεν όλους.
Λέξη Της Ημέρας