United States or Afghanistan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Di sucat masabi ang pagcacalin~ga nang baua,t, may-ari na nag-aalaga,t, baca cun malanta ang pananariua tambing na malagas, lumagpac sa lupa. Sa arao at gabi pauang caaliuan sa iyo ay halos ang pumapatnubay, ang dusang mapait bahag-ya na lamang ihandog ang caniyang lilong caban~gisan.
Alalahanin mong ang puso ko ay katulad ng isang bulaklak na kapag hindi nadilig na isang umaga ay nalalanta; kaya't kung malanta nga ang paglingap mo, ay! sa aba ko ay wala nang pagasa kundi ang tunguhin ang huling hantungan ng lahat. Eduardo, ang lahat ng iyan ay masasabi mo; nguni't pagdating mo marahil sa Maynila, ay pawi nang lahat sa iyong alaala ang mga pangungusap mong iyan sa harap ko.
Ah, Eduardo, at hanggang sa ngayon pa ba'y sariwa pa sa puso mo ang lahat ng iyan? Bakit iyong hihinalaing malanta ang lalong sumasariwang pagibig ko sa iyo? Hindi ba siyang katotohanan na limot mo na ang lahat? Leoning, bakit mangyayari naman ang gayon? At hindi ka ba nagsisinungaling sa iyong mga pangungusap? Kausap mo yaring puso. Na, sinungaling! Nagtatapat ng boong puso Leoning.
»Dahilan sa iyo,i, ang bayan nang hirap »ay inaari co na Edeng mapalad, »mahina cong loob ay mapapanatag »sa huling sandali na casindac-sindac. »Dahil sa tulong mo ay madadalisay, »lilinis ang pusong sa dilag mo,i, alay; »ang bininhing sinta,i, iyong alalayan »nang houag malanta magpacailan man.
Cun ualang panaquilon, ay alin mang bagay sa sasabihin co n~gayon, ay ma-aari. Ang dahon nang nami ay nacacabunot naman nang balahibo nang tilas. Ang sa papayang dahon, na maputi at malanta na ay maigui rin.