United States or Paraguay ? Vote for the TOP Country of the Week !
¡Anóng hirap pala n~g gawang humibik sa isang ayaw mang tumugo't makiníg! ¡Anóng hirap pala n~g gawang umibig lalo't aapihín sa silong n~g lan~git n~g hiníhibikang pinapanaginip.....! Narito't malasin itong kalagayan At tutop ang noó sa kapighatian, Aking binabakas yaong kasayahang Nasulat sa dahon nitong kabuhayan.
Nang matunghayan ko ang padalang liham, luha ko'y tumulo sa kapighatian, paano'y gumuhit sa aking isipan na: ang tagumpáy ko'y iyong kamatayan . Di ko akalaing iyong ikahapis ang pagtatagumpay n~g ating pag-ibig, ang m~ga luha mo'y ulan n~g pasakit, ang kalumbayan mo'y pagdilim n~g lan~git.
Ayaw na siyang sakluluhan ng isang Eduardo sapagka't ang kapighatian niyang yaong naging palad ay dahil sa sumpang nilimot. At, ngayon si Leonora ay hindi na makalapit sa piling ni Eduardo sapagka't para ba sa kanyang sinasabing: Leonora, hala, ako'y napopoot na saiyo, hindi na kita hangad na makita, alam kong wala kang iisang puso, walang iisang pagibig.
Idalan~ging lahat yaong nan~gamatay, nan~gagtiis hirap na walang kapantay; m~ga iná naming walang kapalaran na inahihibik ay kapighatian. Ang m~ga bao't pinapan~gulila, ang m~ga bilangong nagsisipag dusa: dalan~ginin namang kanilang mákita ang kalayaan mong, ikagiginhawa.
Ang aking adhika sapul magkaisip n~g kasalukuyang bata pang maliit, ay ang tanghaling ka at minsan masilip sa dagat Silan~gan hiyas na marikit. Natuyo ang luhang sa mata'y nunukal, taas na ang noo't walang kapootan, walang bakás kunot n~g kapighatian gabahid man dun~gis niyong kahihiyan.
Kung walang tiwala sa aking pan~gako'y saksi ang halik kong iyong itinago. halik na sa iyong pisn~ging maaamo'y nakintal na tanda n~g aking pagsuyo. Kung kulang ka pa ring tiwala buhay, ako'y magtitiis sa kapighatian, magtitiis ako, kahit nalalamang ang lungkot n~g tao'y isang karamdaman . = Kung ikaw'y binata =...
Ay ang aking lungkot na di nagmamaliw, Lungkot na aywan ko kung saan nanggaling Kung sa m~ga aklat n~g isang paggiliw. Matapos mabasa ang awit n~g buhay Ay limutin mo na ang aking kundiman, Sapagka't ayokong mahawa kang tunay Sa taglay kong lungkot at kapighatian.
Ninanais ko nang ako'y makaguhit n~g bagong palad kong walang bahid dun~gis ay kung bakit ako'y lalong nabibin~git sa pagkakasala at ikatatan~gis...! Hanggang nagiin~gat itong kabuhaya'y lalong nabubulid sa kapighatian, hanggang ninanais yaong kalinisa'y lalong dumurun~gis itong kapalaran...
Sumandaling tinutop ni Dario ang noo ng kaniyang kamay at pagkatapos ay sinimulan na ang pagtuturing ng gayari: "Di na kaila sa inyo na ang aking kabataan ay isa sa mga inahele ng kapighatian Apat na, taon pa lamang ang aking gulang ng ang sinisinta kong Ina ay tinawag ni Bathala sa kaniyang sinapupunan.
Ito na ang mulang ipinagkaramdam nang pusong nalugmok sa kapighatian kaya't hiniling nang siya'y magkumpisal at sa kamataya'y humanda ang buhay. Kaya n~ga't ang tuwa ay biglang lumipas at sa kalumbayan sila'y nan~galagak Princesa'y humin~gi nang tawad sa lahat sa hanay nang madla, buhay ay nautas.